Hugo Krzyski
Imię i nazwisko
|
Hugo Piesch
|
Data i miejsce urodzenia
|
3 lutego 1913 Podwołoczyska
|
Data i miejsce śmierci
|
9 maja 1991 Kraków
|
Zawód
|
aktor
|
Odznaczenia
|
|
Hugo Krzyski, właśc. Hugo Piesch (ur. 3 lutego 1913 w Podwołoczyskach, zm. 9 maja 1991 w Krakowie) – polski aktor teatralny, filmowy i telewizyjny.
Życiorys
Urodził się 3 lutego 1913 w Podwołoczyskach nad Zbruczem. Po wybuchu II wojny światowej i kampanii wrześniowej był internowany na Węgrzech, skąd przedostał się do Syrii i zgłosił się do Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich. W 1947 powrócił do Polski.
Występował na scenach Teatru Ziemi Pomorskiej w Toruniu (1938–1939), Teatru Polskiego w Poznaniu (1947–1948), Teatru Wojska Polskiego w Łodzi (1948–1949), Teatru Dramatycznego we Wrocławiu (1949–1951) oraz Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie (1951–1955 i 1966–1988). Aktor teatrów warszawskich: Powszechnego (1955–1959) i Ateneum (1959–1966).
Występował również w Teatrze Telewizji, m.in. w spektaklach: Bal manekinów Brunona Jasieńskiego w reż. Zygmunta Hübnera (1961), Zygmunt August Stanisława Wyspiańskiego w reż. Tadeusza Byrskiego (1961), Wiele hałasu o nic Williama Szekspira w reż. Ludwika René (1964), Moralność pani Dulskiej Gabrieli Zapolskiej w reż. Lidii Zamkow (1968), Ożenek Nikołaja Gogola w reż. Andrzeja Szafiańskiego (1968) oraz w roli doktora w przedstawieniu Lilla Weneda Juliusza Słowackiego w reż. Krystyny Skuszanki (1976), w roli Don Diego w Cydzie Stanisława Wyspiańskiego w reż. Ireny Wollen (1977) i w roli Ojca Pimena w Borysie Godunowie Aleksandra Puszkina w reż. Laco Adamíka (1981).
Zmarł w Krakowie. Pochowany na cmentarzu Rakowickim (kwatera XIVA-23-21)[1].
Filmografia (wybór)
Odznaczenia
Przypisy
Linki zewnętrzne
Identyfikatory zewnętrzne: