Home Nations Series

Home Nations Series – seria turniejów snookera rozgrywana w czterech krajach członkowskich Zjednoczonego Królestwa[1] od sezoniu 2016/17 łącząc dwa istniejące turnieje, Scottish Open i Welsh Open, z dwoma nowo utworzonymi turniejami, English Open i Northern Ireland Open.

Historia

29 kwietnia 2015 roku Barry Hearn, prezes World Snooker, ogłosił, że od sezonu snookerowego 2016/2017 do kalendarza sezonu zostanie dodana seria „Home Nations Series”. Obejmuje turnieje z czterech krajów, które są ojczyzną snookera: English Open, Northern Ireland Open, Scottish Open i Welsh Open. Zawodnikowi, który wygra wszystkie cztery turnieje w tym samym sezonie, oferowano specjalny bonus w wysokości 1 miliona funtów, ale w 2020 r. zrezygnowano z niego ze względu na trwającą wówczas pandemię COVID-19[2]. Jak dotąd najwięcej turniejów wygranych w jednym sezonie to dwa: Mark Selby wygrał English and Scottish Open w sezonie 2019/20, Gary Wilson wygrał Scottish and Welsh Open w sezonie 2023/24, a Judd Trump wygrał English and Northern Ireland Open w sezonach 2020/21 i 2023/24.

W ramach Home Nations Series amatorzy otrzymują dwie dzikie karty[3]. Cztery krajowe organy zarządzające wybierają zawodników z dziką kartą zgodnie z kryteriami, które wcześniej uzgodniły z WPBSA. W sezonie 2021/22 zmieniono zasady rozgrywania pierwszej rundy. Jest to teraz runda kwalifikacyjna dla wszystkich graczy, którzy nie znaleźli się w pierwszej szesnastce. Najlepsza szesnastka rozgrywa rundę kwalifikacyjną na miejscu[4].

Trofea

Trofea poszczególnych turniejów noszą nazwy na cześć znanych snookerzystów z poszczególnych krajów:

Format

Wszystkie turnieje serii są turniejami rankingowymi World Snooker Tour i bierze w nich udział 128 zawodników. Po pierwszym nominowaniu wszystkich profesjonalnych graczy, nominowani zostaną gracze z dziką kartą, a na końcu gracze ‑ z rankingu Q School . Aż do ostatnich 16 meczów włącznie, mecze rozgrywane są w systemie "najlepszy z siedmiu frejmów", w ćwierćfinałach "najlepszy z dziewięciu", półfinały z 11, a finały z 17.

Od początku istnienia turnieju aż do turnieje były rozgrywane w systemie ‑ . W sezonie 2021 – ostatnia runda 128 została nieznacznie zmodyfikowana i przekształcona w ‑ rundę kwalifikacyjną, w której gracze spoza pierwszej szesnastki muszą wygrać mecz, aby móc zagrać w finale. Najlepsza szesnastka wciąż gra w rundzie kwalifikacyjnej, ale ich mecze zostają przeniesione i rozegrane w finale.

Począwszy od sezonu – wszystkie turnieje w serii przyjęły system dzięki czemu są bardziej zgodne z innymi wydarzeniami, mając na celu ochronę wyżej notowanych profesjonalistów. Nowy format oznacza, że 32 najlepszych graczy w światowym rankingu automatycznie przechodzi do 1. rundy i nie bierze udziału w kwalifikacjach. Wszyscy zawodnicy znajdujący się poniżej 32 miejsca zagrają w ‑ formacie kwalifikacji: w pierwszej rundzie profesjonaliści z miejsc 65-96 grają z zawodnikami z miejsc 97-128. Zwycięzcy pierwszej rundy mierzą się z profesjonalistami rozstawionymi na miejscach 33-64. Zwycięzcy kwalifikacji zostaną losowo przydzieleni do pierwszej 32. Uzasadnienie zmiany formatu zostało opisane przez World Snooker Tour jako „danie niżej notowanym graczom możliwości zdobycia nagród pieniężnych w pierwszych rundach i później, przy jednoczesnym zapewnieniu, że widzowie telewizyjni i posiadacze ‑ będą mogli zobaczyć najlepszych graczy na finałowej arenie”[9].

Wyniki

Sezon Turniej Miasto Zwycięzca Wynik Finalista
2016/17 English Open Manchester Liang Wenbo 9–6 Anglia Judd Trump
Northern Ireland Open Belfast Anglia Mark King 9–8 Anglia Barry Hawkins
Scottish Open Glasgow Hongkong Marco Fu 9–4 Szkocja John Higgins
Welsh Open Cardiff Anglia Stuart Bingham 9–8 Anglia Judd Trump
2017/18 English Open Barnsley Anglia Ronnie O’Sullivan 9–2 Anglia Kyren Wilson
Northern Ireland Open Belfast Walia Mark Williams 9–8 Yan Bingtao
Scottish Open Glasgow Australia Neil Robertson 9–8 Cao Yupeng
Welsh Open Cardiff Szkocja John Higgins 9–7 Anglia Barry Hawkins
2018/19 English Open Crawley Anglia Stuart Bingham 9–7 Anglia Mark Davis
Northern Ireland Open Belfast Anglia Judd Trump 9–7 Anglia Ronnie O’Sullivan
Scottish Open Glasgow Irlandia Północna Mark Allen 9–7 Anglia Shaun Murphy
Welsh Open Cardiff Australia Neil Robertson 9–7 Anglia Stuart Bingham
2019/20 English Open Crawley Anglia Mark Selby 9–1 Anglia David Gilbert
Northern Ireland Open Belfast Anglia Judd Trump 9–7 Anglia Ronnie O’Sullivan
Scottish Open Glasgow Anglia Mark Selby 9–6 Anglia Jack Lisowski
Welsh Open Cardiff Anglia Shaun Murphy 9–1 Anglia Kyren Wilson
2020/21 English Open Milton Keynes Anglia Judd Trump 9–8 Australia Neil Robertson
Northern Ireland Open Milton Keynes Anglia Judd Trump 9–7 Anglia Ronnie O’Sullivan
Scottish Open Milton Keynes Anglia Mark Selby 9–3 Anglia Ronnie O’Sullivan
Welsh Open Newport Irlandia Północna Jordan Brown 9–8 Anglia Ronnie O’Sullivan
2021/22 Northern Ireland Open Belfast Irlandia Północna Mark Allen 9–8 Szkocja John Higgins
English Open Milton Keynes Australia Neil Robertson 9–8 Szkocja John Higgins
Scottish Open Llandudno Belgia Luca Brecel 9–5 Szkocja John Higgins
Welsh Open Newport Anglia Joe Perry 9–5 Anglia Judd Trump
2022/23 Northern Ireland Open Belfast Irlandia Północna Mark Allen 9–4 Zhou Yuelong
Scottish Open Edynburg Anglia Gary Wilson 9–2 Anglia Joe O’Connor
English Open Brentwood Anglia Mark Selby 9–6 Belgia Luca Brecel
Welsh Open Llandudno Anglia Robert Milkins 9–7 Anglia Shaun Murphy
2023/24 English Open Brentwood Anglia Judd Trump 9–7 Zhang Anda
Northern Ireland Open Belfast Anglia Judd Trump 9–3 Anglia Chris Wakelin
Scottish Open Edynburg Anglia Gary Wilson 9–5 Tajlandia Noppon Saengkham
Welsh Open Llandudno Anglia Gary Wilson 9–4 Anglia Martin O’Donnell
2024/25 English Open Brentwood Australia Neil Robertson 9–7 Wu Yize
Northern Ireland Open Belfast Anglia Kyren Wilson 9–3 Anglia Judd Trump
Scottish Open Edynburg Lei Peifan 9–5 Wu Yize
Welsh Open Llandudno

Statystyki

Zawodnik Razem English Open Northern Ireland Open Scottish Open Welsh Open Lata zwycięstw
Anglia Judd Trump 6 2 4 0 0 2018–2023
Anglia Mark Selby 4 2 0 2 0 2019–2022
Australia Neil Robertson 4 2 0 1 1 2017–2024
Irlandia Północna Mark Allen 3 0 2 1 0 2018–2022
Anglia Gary Wilson 3 0 0 2 1 2022–2024
Anglia Stuart Bingham 2 1 0 0 1 2017–2018
Liang Wenbo 1 1 0 0 0 2016
Anglia Mark King 1 0 1 0 0 2016
Hongkong Marco Fu 1 0 0 1 0 2016
Anglia Ronnie O’Sullivan 1 1 0 0 0 2017
Walia Mark Williams 1 0 1 0 0 2017
Szkocja John Higgins 1 0 0 0 1 2018
Anglia Shaun Murphy 1 0 0 0 1 2020
Irlandia Północna Jordan Brown 1 0 0 0 1 2021
Belgia Luca Brecel 1 0 0 1 0 2021
Anglia Joe Perry 1 0 0 0 1 2022
Anglia Robert Milkins 1 0 0 0 1 2023
Anglia Kyren Wilson 1 0 1 0 0 2024
Lei Peifan 1 0 0 1 0 2024
Razem 35 9 9 9 8 2016–2024

Przypisy

  1. Home Nations Series. Livesnooker.com. [dostęp 2024-10-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-20)]. (ang.).
  2. Nigel Slater: Barry Hearn reveals why he's dropped snooker's £1 million bonus. theoldgreenbaize.com, 2020-10-23. (ang.).
  3. Home Nations Snooker Events To Include Wild Cards - World Snooker. Worldsnooker.com, 2016-07-23. [dostęp 2024-10-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-25)]. (ang.).
  4. 2021-22 Snooker Calendar Announced. wst.tv, 2021-05-07. [dostęp 2024-10-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-05-14)]. (ang.).
  5. English Open snooker trophy named after Steve Davis. 26 Sep 2016. [dostęp 2024-10-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-20)]. (ang.).
  6. Northern Ireland Open trophy to be named after Alex Higgins. 2016-09-27. [dostęp 2024-10-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-20)]. (ang.).
  7. Scottish Open trophy named after Stephen Hendry. 30 Sep 2016. [dostęp 2024-10-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-20)]. (ang.).
  8. Welsh Open trophy honour for Reardon. 2016-09-28. [dostęp 2024-10-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-20)]. (ang.).
  9. Tiered format for Home Nations and German Masters in 2024/25. World Snooker Tour, 2024-04-05. [dostęp 2024-10-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-04-05)]. (ang.).

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!