Mark Allen (ur. 22 lutego 1986 w Antrim) − północnoirlandzki snookerzysta. Plasuje się na 10. miejscu pod względem zdobytych setek w profesjonalnych turniejach, ma ich łącznie 634[2].
Kariera
Jako amator zdobył mistrzostwo świata oraz Europy. W gronie zawodowców jest od 2003 roku. Najwyższy break turniejowy w jego wykonaniu wynosi 147 punktów.
W 2007 roku debiutował w telewizyjnej fazie mistrzostw świata w Crucible Theatre. W 1/16 finału pokonał Kena Doherty’ego 10:7, a w drugiej rundzie przegrał z Matthew Stevensem 9:13. Dwa lata później doszedł do półfinału mistrzostw świata 2009, po pokonaniu w drugiej rundzie obrońcy tytułu Ronniego O’Sullivana. W półfinale przegrał z Johnem Higginsem 13:17[3].
W grudniu 2011 roku po raz pierwszy awansował do finału dużego turnieju rankingowego – UK Championship. Przegrał z Juddem Trumpem 8:10.
Pierwszy rankingowy turniej wygrał 4 marca 2012. W finale World Open w Chinach zwyciężył Stephena Lee 10:1[4]. W 2013 obronił tytuł pokonując w finale Matthew Stevensa wynikiem 10-4[5][6]. Pierwszego maksymalnego breaka wbił w drugiej rundzie UK Championship 2016 w pojedynku z Rodem Lawlerem[7].
W 2015 wygrał m.in. turniej Bulgarian Open, w półfinale pokonując Marka Williamsa 4:0 przy 97% skuteczności na wbiciach[8].
W styczniu 2018 odniósł najbardziej prestiżowy sukces w dotychczasowej karierze, zwyciężając Kyrena Wilsona 10:7 w finale turnieju Masters[9]. W finale UK Championship 2018 przegrał 6-10 z Ronnie’em O’Sullivanem[10].
W grudniu 2018 w finale Scottish Open pokonał 9-7 Shauna Murphy’ego[11].
W turnieju World Grand Prix 2019 poddał mecz przy stanie 1:3, mimo że miał matematyczne szanse na zwycięstwo. Po spudłowaniu prostej bili podał rękę przeciwnikowi i opuścił arenę. Za swoje zachowanie został ukarany grzywną[12].
Sezon 2023/2024 była dla Allena na tyle udany, że jeszcze podczas mistrzostw świata 2024, było wiadomo, że zostanie numerem 1 oficjalnego rankingu[1]. Publicznie przyznał, że taki wynik był jednym z jego życiowych celów[1]. W samym Crucible odpadł w drugiej rundzie w wyrównanym meczu z Johnem Higginsem, zakończonym 12 do 13[1]. Wcześniej, w sezonie Allen wygrał w 3 turniejach: Champion of Champions 2023, grudniowy Snooker Shoot-Out 2023 oraz Players Championship 2024[13].
Występy w turniejach w całej karierze
Dane na podstawie Snooker.org[8].
Legenda tabeli wyników
|
LQ
|
odpadnięcie w kwalifikacjach
|
#R
|
odpadnięcie we wczesnej fazie turnieju (WR = runda dzikich kart, RR = faza grupowa)
|
QF
|
przegrana w ćwierćfinale
|
SF
|
przegrana w półfinale
|
F
|
przegrana w finale
|
W
|
zwycięstwo
|
DNQ
|
nie zakwalifikował/a się
|
A
|
nie brał/a udziału
|
WD
|
zrezygnował/a w trakcie turnieju
|
Legenda oznaczeń w tabelach wyników
|
NH / Nie roz. |
Turniej nie odbył się.
|
NR / Nie-rank. |
Turniej nie był zaliczany jako rankingowy.
|
R / Rank. |
Turniej był zaliczany jako rankingowy.
|
MR / Minor-Rank. |
Turniej był zaliczany jako minor ranking.
|
- ↑ Od sezonu 2010/11 ranking na początku sezonu
- ↑ a b c Nie uczestniczył w Main Tourze.
- ↑ Nowi gracze w tourze nie mają przypisanego rankingu.
- ↑ Turniej nosił nazwę Riga Open (2014/2015–2015/2016)
- ↑ Turniej nosił nazwę Malta Cup (2004/2005–2007/2008)
- ↑ Turniej nosił nazwę Players Championship (2003/2004)
- ↑ Turniej nosił nazwę LG Cup (2002/2003–2003/2004), the Grand Prix (2004/2005–2009/2010) oraz Haikou World Open (2011/2012–2013/2014)
- ↑ Turniej nosił nazwę Players Tour Championship Grand Finals (2010/2011–2012/2013) oraz Players Championship Grand Final (2013/2014–2015/2016)
- ↑ Turniej nosił nazwę Grand Prix Fürth (2004/2005) i Fürth German Open (2005/2006–2006/2007)
- ↑ a b Turniej nosił nazwę Jiangsu Classic (2008/2009–2009/2010)
- ↑ Turniej nosił nazwę General Cup International (2004/2005–2011/2012)
Statystyka zwycięstw
Turnieje rankingowe
Turnieje nierankingowe
- Jiangsu Classic, 2009
- The Masters, 2018
Przypisy
- ↑ a b c d World No.1 Mark Allen: I have achieved one of my lifetime goals, „BelfastTelegraph.co.uk”, 2 maja 2024 [dostęp 2024-05-03] (ang.).
- ↑ 100+ Centuries, snookerinfo(ang.)
- ↑ bbc.co.uk: Higgins downs Allen to make final. [dostęp 2009-05-03]. (ang.).
- ↑ Sport w EUROSPORT.INTERIA.PL – piłka nożna, f1, nba, siatkówka, boks, ekstraklasa, żużel, tenis, piłka ręczna, koszykówka, hokej, wyniki sportowe [online], eurosport.pl [dostęp 2017-11-25] (pol.).
- ↑ Results and final report from the 2013 Haikou World Open, worldsnooker.com, dostęp 03-03-2013 (ang.)
- ↑ Potrójny sukces Marka Allena po triumfie w World Open, eurosport.onet.pl, dostęp 03-03-2013
- ↑ Century Breaks UK Championship, worldsnooker. livescores.worldsnookerdata.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-30)]., dostęp 27 listopada 2016 (ang.)
- ↑ a b Mark Allen. snooker.org. [dostęp 2019-02-19]. (ang.).
- ↑ Allen Wins First Masters Crown – World Snooker, „World Snooker”, 21 stycznia 2018 [dostęp 2018-01-22] (ang.).
- ↑ O’Sullivan Storms To Historic Seventh UK Title, worldsnooker(ang.)
- ↑ Pistol Fires To Scottish Open Title, worldsnooker(ang.)
- ↑ Ze złości poddał mecz, grożą mu konsekwencje. „Zrobiłbym to jeszcze raz”. Eurosport. [dostęp 2019-02-20].
- ↑ Snooker - wyniki [online], www.snookerworld.pl [dostęp 2024-05-03] .
- ↑ Snooker.org: Ranking History. [dostęp 2011-02-06].
Bibliografia
Linki zewnętrzne