Hesperydy (gr. Ἑσπερίδες Hesperídes, łac. Hesperides ‘wieczornice’) – w mitologii greckiej nimfy Zachodzącego Słońca; strażniczki jabłoni o złotych jabłkach; trzy siostry o imionach:
- Ajgle (gr. Αἴγλη Aiglē, łac. Aegle ‘Jasność’),
- Eryteja (Eris, gr. Ερύθεια Erýthookia, łac. Erythia ‘Czerwona’),
- Hesperetuza (Hesperaretuza, gr. Ἑσπερέθουσα Hesperethoúsa, łac. Hesperethusa; Hesperia, gr. Ἑσπερία Hespería, łac. Hesperia; Aretuza, gr. Ἀρέθουσα Aréthousa, łac. Arethusa)[a][1][2].
Według Teogonii Hezjoda uchodziły za córki Nyks. Z czasem zaczęto je również uważać za córki Zeusa i Temidy lub Forkosa i Keto albo Atlasa i Hesperii (lub Nyks)[1][2].
Mit
Mieszkały na zachodnich krańcach świata (różnie umiejscawiano kraj Hesperyd; w końcu umieszczono go w pobliżu Atlasu)[1]. Opiekowały się ogrodem bogów, w którym rosło drzewo (lub drzewa) rodzące złote jabłka, dar ślubny ofiarowany Herze przez Gaję[1][2]. W pilnowaniu jabłek pomagał im smok Ladon[1][2].
Zdobycie złotych jabłek było jedną z 12 prac Heraklesa (11. praca).
Obecność w sztuce i nauce
Zobacz też
Uwagi
- ↑ Autorzy nie są zgodni co do liczby Hesperyd. Najczęściej jest mowa o trzech Hesperydach: Ajgle, Erytei i Hesperetuzie (Hesperaretuza). Imię Hesperaretuza (Hesperetuza) bywa dzielone na dwa (Hesperia i Aretuza) i nadawane dwu różnym Hesperydom. Według euhemerystycznej interpretacji było siedem Hesperyd.
Przypisy
Bibliografia