PROFILBARU.COM

Hel Bór
Państwo	Polska
Województwo	pomorskie
Miejscowość	Hel
Lokalizacja	Bór
Data otwarcia	1927
Data zamknięcia	1979
Poprzednie nazwy	Bór (1927-1933, 1957-1967, 1970-1979); Wald Hela (1944-1945); Bór (Hel) (1968-1969)
	Dane techniczne
Liczba peronów	1
Liczba krawędzi; peronowych	1
Kasy
	Linie kolejowe
	213 Reda – Hel;
	Położenie na mapie Helu Hel Bór
	Położenie na mapie Polski Hel Bór
	Położenie na mapie województwa pomorskiego Hel Bór
	Położenie na mapie powiatu puckiego Hel Bór
	54°39′25,08″N 18°45′49,05″E/54,656967 18,763625

Ten artykuł należy dopracować:

brak wykazanych przesłanek encyklopedycznego znaczenia obiektu → WP:CWNJ#KATALOG.
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Hel Bór – zlikwidowany w 1979 przystanek kolejowy w Helu (Borze), w województwie pomorskim, w Polsce. Przystanek znajdował się w pobliżu bazy Marynarki Wojennej.

Położenie

Przystanek Hel Bór znajdował się na północ od miasta Hel, około 600 metrów od drogi wojewódzkiej 216^[2]. W pobliżu stacji znajdowała się baza Marynarki Wojennej w Rejonie Umocnionym Hel^[3].

Historia

Geneza

W 1918 Polska odzyskała niepodległość. Granice na Pomorzu ustalono dopiero w 1920. Wówczas linia kolejowa z Redy do Pucka znalazła się w Polsce. Stacja w Pucku była najbliżej morza położonym obiektem na sieci PKP, dlatego zbudowano w Pucku tymczasowy port wraz z bocznicą kolejową^[4].

1921–1945

W 1921 rozpoczęto budowę linii na Mierzei Helskiej^[5]. Linia została częściowo wybudowana na drodze kołowej, co spowodowało tymczasowe odcięcie Helu od sieci drogowej. Dopiero w 1923 PKP ostatecznie odbudowały zniszczoną drogę^[6]. Budowa dworców w miejscowościach nadmorskich trwała jeszcze do końca lat 20.^[7]

W XX-leciu międzywojennym linia ta była obsługiwana przez parowozy OKl27, kursujące na trasie Gdynia – Puck – Gdynia oraz opalane olejem parowozy Tp3, które obsługiwały trasę Puck – Hel – Puck^[8]. Pod koniec lat 30. na Hel zaczęły docierać pociągi dalekobieżne z Warszawy oraz południa Polski^[9].

Rozwój kolei spowodował rozwój gospodarczy na Mierzei Helskiej, powodując, że dotychczas rybackie wioski przeistaczały się w kurorty oblegane latem przez turystów z pozostałej części Polski^[10].

1945–1979

W PRL ze względu na duże znaczenie militarne Helu, dostęp turystów do Helu był ograniczony. Mogli oni przyjeżdżać do miasta tylko koleją^[5].

W 1979 zaprzestano korzystania z przystanku Hel Bór^[1].

Linia kolejowa

Stacja leży na linii kolejowej nr 213 łączącej Redę z Helem. Linia jest jednotorowa, normalnotorowa, niezelektryfikowana^[5].

Ruch pociągów

Od 1979 pociągi kursują przez przystanek bez zatrzymywania się^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Indeks stacji, przystanków osobowych, posterunków kolejowych z nazwami aktualnymi i wcześniejszymi. W: Ryszard Stankiewicz, Marcin Stiasny: Atlas Linii Kolejowych Polski 2011. Wyd. pierwsze. Rybnik: Eurosprinter, 2011. ISBN 978-83-931006-4-4. (pol.).
↑ Railmap – Kolejowa Mapa Polski. [dostęp 2013-08-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-28)]. (pol.).
↑ Zbigniew Wojciechowski. Obiekty militarne Półwyspu Helskiego w latach 1920-2006. „Zeszyty Naukowe Akademii Marynarki Wojennej”. 4/2010. s. 247–271.
↑ Krzysztof Labudda. 110-lecie linii Reda-Puck. „Świat Kolei”. 12/2007, s. 5. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962.
↑ ^a ^b ^c Judyta Kurkowska-Ciechańska, Ariel Ciechański: Koleje. Warszawa: Carta blanca, 2008, s. 30. ISBN 978-83-60887-233.
↑ Krzysztof Zintel. Koleje na Helu. „Świat Kolei”. 2/1998, s. 26–27. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962.
↑ Marcin Przegiętka. O tym pisano w lipcu... „Świat Kolei”. 7/2008, s. 5. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962.
↑ Andrzej Massel. Pasażerski ruch kolejowy w czasach II Rzeczypospolitej (3). „Świat Kolei”. 1/2010, s. 16–23. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962.
↑ Andrzej Massel. Pasażerski ruch kolejowy w czasach II Rzeczypospolitej (2). „Świat Kolei”. 12/2009, s. 16–23. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962.
↑ Jerzy Pawłowski. Kolej helska. „Świat Kolei”. 4/1997, s. 16–17. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962.