PROFILBARU.COM

Hans Bernhard Reichow
Data i miejsce urodzenia	25 listopada 1899 ; Roggow
Data i miejsce śmierci	7 maja 1974 ; Bad Mergentheim
Narodowość	niemiecka
	Praca
Styl	modernizm
	Multimedia w Wikimedia Commons

Hans Bernhard Reichow (ur. 25 listopada 1899 w Rogowie, zm. 7 maja 1974 w Bad Mergentheim) – niemiecki architekt i urbanista.

Życiorys

W latach 1919–1923 studiował w Wyższej Szkole Technicznej w Monachium i Gdańsku, gdzie obronił pracę doktorską o sztuce ogrodniczej w Gdańsku (Alte bürgerliche Gartenkunst in Danzig)^[1]. Po studiach w 1925 wyjechał do Berlina, gdzie podjął pracę w pruskiej administracji budowlanej, a od 1926 pracował dla Ericha Mendelsohna^[1]. W 1927 założył własne biuro architektoniczne w Berlinie, projektując i realizując domy jedno- i wielorodzinne^[1].

W latach 1928–1934 był głównym planistą w Dreźnie, następnie miejskim radca budowlanym w Brunszwiku (1934–1936), a później dyrektorem budowlanym w Szczecinie (1939–1945)^[1]. Od 1937 roku był członkiem NSDAP^[2]. W latach II wojny światowej był jednym z autorów Generalplan Ost, stanowiącego podstawę dla "kolonizacji" terenów okupowanych przez Trzecią Rzeszę. Opracował także plan przebudowy Poznania zgodnie z założeniami urbanistyki nazistowskiej^[3]. Jego bogaty w tereny zielone plan rozbudowy Szczecina zwrócił uwagę Konstantego Gutschowowa pracującego nad rozbudową Hamburga – Reichow został konsultantem Gutschowa^[1] i pod jego kierunkiem opracował koncepcję organicznego planowania miasta^[4]. W 1945 Reichow uciekł przed zbliżającym się frontem do Hamburga^[1], gdzie założył własne biuro architektoniczne, realizując liczne projekty osiedli mieszkalnych^[4].

W okresie powojennym był znany jako propagator koncepcji "miasta przystosowanego do samochodu" (Die autogerechte Stadt) oraz autor książki pod takim samym tytułem.

Publikacje

Organische Stadtbaukunst (1948)
Organische Baukunst (1949)
Die autogerechte Stadt (1959)

Wybrane dzieła

osiedla Hohnerkamp i Farmsen w Hamburgu
1954 – osiedle Sennestadt w Bielefeldzie^[1] (wspólnie z Fritzem Eggelingem)
osiedle Vahr w Bremie (wspólnie z Ernstem Mayem, Maxem Säumem i Günterem Hafemannem)
osiedle Limesstadt w Schwalbach am Taunus

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g architekten-portrait: Hans Bernhard Reichow. [dostęp 2010-10-29]. (niem.).
↑ Architekt Reichow: Romantiker im Nazi-Dienst. Frankfurter Allgemeine Zeitung [niem.] [dostęp: 19.06.2015]
↑ Niels Gutschow, Ordnungswahn: Architekten planen im "Eingedeutschten Osten" 1939-1945. Bertelsmann Fachzeitschriften, 2001, ISBN 978-3-7643-6390-1
↑ ^a ^b Jan Lubitz: Porträt Reichow. [dostęp 2010-10-29]. (niem.).