Hrabia Hans-Jürgen von Blumenthal (ur. 23 lutego 1907 w Poczdamie, zm. 13 października 1944 w Berlinie) – niemiecki oficer, członek antynazistowskiego ruchu oporu aktywnie zaangażowany w jego działalność, m.in. uczestnik nieudanego zamachu z 20 lipca 1944 na Adolfa Hitlera. Aresztowany, skazany na śmierć przez nazistowski Trybunał Ludowy, stracony w więzieniu Plötzensee.
Życiorys
Przed 1933 von Blumenthal należał do paramilitarnej organizacji Stahlhelm. W 1934 jako Sturmbannführer przeszedł do SA, do którego należał do 1935, kiedy to wstąpił do Wehrmachtu[1].
Spisek wrześniowy
We wrześniu 1938 grupa oficerów, m.in. Ludwig Beck, Erich Hoepner, Carl-Heinrich von Stülpnagel oraz Wilhelm Canaris rozpoczęła planowanie zamachu stanu. Podczas spotkania w domu Hansa Ostera (ok. 20 września 1938), generał Erwin von Witzleben wyjawił przed zebranymi (Hans Bernd Gisevius, Hans von Dohnanyi, prawdopodobnie Carl Friedrich Goerdeler, Friedrich Wilhelm Heinz, Franz-Maria Liedig[2]) zamiar udania się z eskortą zaufanych oficerów do siedziby kanclerza, by namówić Adolfa Hitlera do dymisji[3]. W tym samym czasie trzy korpusy armijne miały zająć Berlin i stanąć w pogotowiu do walk z wiernymi Hitlerowi oddziałami SS[3]. Przewidywano, że von Witzleben nie zostanie dopuszczony do Hitlera, i że wraz z eskortą będzie zmuszony utorować sobie drogę siłą. Liczono się ze strzelaniną. Von Witzleben, Goerdeler i Canaris zamierzali aresztować Hitlera. Zadanie stworzenia eskorty dla von Witzlebena powierzono majorowi Friedrichowi Wilhelmowi Heinzowi, który preferował drastyczne rozwiązanie i planował zastrzelenie Hitlera[3][4]. Heinz dla swojego planu zdobył poparcie Ostera[4]. Von Blumenthal był jednym ze spiskowców, którzy mieli zaaresztować Hitlera[1]. Do zamachu stanu nie doszło wskutek niezapowiedzianej wizyty premiera Wielkiej Brytanii Neville'a Chamberlaina, który rozpoczął negocjacje z Hitlerem[5][4].
Zamach z 20 lipca 1944
Von Blumenthal pozostawał w bliskich kontaktach z kręgami opozycjonistów w Abwehrze i Wehrmachcie. Podczas II wojny światowej służył na froncie, ale wskutek ciężkich ran odniesionych w 1941 został przeniesiony do pracy jako kierownik w Naczelnym Dowództwie Wojsk Lądowych (niem. Oberkommando des Heeres, OKH), gdzie poznał Clausa von Stauffenberga. W tym samym czasie zaczął pełnić funkcję łącznika z grupą opozycjonistów w Szczecinie na terenie II okręgu wojskowego (niem. Wehrkreis, WK)[1]. Uczestniczył w przygotowaniach do zamachu na Adolfa Hitlera 20 lipca 1944[1]. Po klęsce spiskowców został aresztowany przez Gestapo 23 lipca i torturowany podczas przesłuchań[1].
13 października 1944 Trybunał Ludowy skazał von Blumenthala na karę śmierci, która została wykonana jeszcze w tym samym dniu w więzieniu Plötzensee[1].
Przypisy
- ↑ a b c d e f Peter Steinbach, Johannes Tuchel, Ursula Adam: Lexikon des Widerstandes, 1933-1945. C.H.Beck, 1998, s. 28. ISBN 3-406-43861-X. [dostęp 2009-10-28]. (niem.).
- ↑ Joachim Fest: Staatsstreich. Der lange Weg zum 20. Juli. btb, 1997, s. 94. ISBN 9783442721068. (niem.).
- ↑ a b c Peter Hoffmann: The history of the German resistance, 1933-1945. McGill-Queen's Press - MQUP, 1996, s. 90-93. ISBN 0-7735-1531-3. [dostęp 2009-09-27]. (ang.).
- ↑ a b c Joachim Fest: Staatsstreich. Der lange Weg zum 20. Juli. btb, 1997, s. 95. ISBN 9783442721068. (niem.).
- ↑ Harold C. Deutsch: The Conspiracy Against Hitler in the Twilight War. U of Minnesota Press, 1968, s. 83. ISBN 0-8166-5743-2. [dostęp 2009-09-27]. (ang.).
Bibliografia
Linki zewnętrzne
