|
| Państwo
|
 Hiszpania
|
| Data i miejsce urodzenia
|
4 czerwca 1983
La Roda
|
| Wzrost
|
187 cm
|
| Gra
|
praworęczna, jednoręczny backhand
|
| Status profesjonalny
|
2002
|
| Zakończenie kariery
|
aktywny
|
| Trener
|
Juan Manuel Esparcia Clemente
|
| Gra pojedyncza
|
| Wygrane turnieje
|
5
|
| Najwyżej w rankingu
|
23 (21 lutego 2011)
|
| Australian Open
|
4R (2015)
|
| Roland Garros
|
4R (2014)
|
| Wimbledon
|
3R (2008)
|
| US Open
|
3R (2015)
|
| Gra podwójna
|
| Wygrane turnieje
|
3
|
| Najwyżej w rankingu
|
27 (15 maja 2017)
|
| Australian Open
|
SF (2017)
|
| Roland Garros
|
3R (2015)
|
| Wimbledon
|
2R (2009, 2015)
|
| US Open
|
F (2016)
|
| Dorobek medalowy
|
|
|
|
|
| Strona internetowa
|
Guillermo García-López (ur. 4 czerwca 1983 w La Rodzie) – hiszpański tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa.
Kariera tenisowa
Karierę zawodową rozpoczął w 2002 roku.
Wygrywał turnieje z serii ATP Challenger Tour, jak i ITF Men’s Circuit. W rozgrywkach ATP World Tour wygrał 5 turniejów w grze pojedynczej – w Kitzbühel w sezonie 2009, w Bangkoku rok później, w Casablance w sezonie 2014, jak również w Zagrzebiu i Bukareszcie w 2015 roku. Prócz tego osiągnął 4 finały.
W grze podwójnej García-López odniósł 3 zwycięstwa rangi ATP World Tour oraz 6 razy był finalistą. Wśród finałów z udziałem Hiszpana jest US Open, gdzie startował z Pablem Carreño-Bustą.
W 2013 zadebiutował w reprezentacji Hiszpanii w Pucharze Davisa w meczu 1 rundy grupy światowej przeciwko Kanadzie. Swój singlowy mecz Hiszpan przegrał z Milosem Raoniciem, a do dalszej rundy turnieju awansowali Kanadyjczycy.
Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlistów był na 23. miejscu (21 lutego 2011), natomiast w zestawieniu deblistów zajmował 27. pozycję (15 maja 2017).
Finały w turniejach ATP World Tour
| Legenda
|
| Wielki Szlem
|
| Igrzyska olimpijskie
|
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
|
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
|
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
|
ATP International Series /
ATP Tour 250
|
Gra pojedyncza (5–4)
| Końcowy wynik |
Nr |
Data |
Turniej |
Nawierzchnia |
Przeciwnik |
Wynik finału
|
| Zwycięzca
|
1.
|
24 maja 2009
|
Kitzbühel
|
Ceglana
|
 Julien Benneteau
|
3:6, 7:6(1), 6:3
|
| Finalista
|
1.
|
19 czerwca 2010
|
Eastbourne
|
Trawiasta
|
Michaël Llodra
|
5:7, 2:6
|
| Zwycięzca
|
2.
|
3 października 2010
|
Bangkok
|
Twarda (hala)
|
 Jarkko Nieminen
|
6:4, 3:6, 6:4
|
| Finalista
|
2.
|
28 kwietnia 2013
|
Bukareszt
|
Ceglana
|
 Lukáš Rosol
|
3:6, 2:6
|
| Finalista
|
3.
|
22 września 2013
|
Petersburg
|
Twarda (hala)
|
 Ernests Gulbis
|
6:3, 4:6, 0:6
|
| Zwycięzca
|
3.
|
13 kwietnia 2014
|
Casablanca
|
Ceglana
|
Marcel Granollers
|
5:7, 6:4, 6:3
|
| Zwycięzca
|
4.
|
8 lutego 2015
|
Zagrzeb
|
Twarda (hala)
|
 Andreas Seppi
|
7:6(4), 6:3
|
| Zwycięzca
|
5.
|
26 kwietnia 2015
|
Bukareszt
|
Ceglana
|
Jiří Veselý
|
7:6(5), 7:6(11)
|
| Finalista
|
4.
|
5 października 2015
|
Shenzhen
|
Twarda
|
Tomáš Berdych
|
3:6, 6:7(7)
|
Gra podwójna (3–6)
| Końcowy wynik |
Nr |
Data |
Turniej |
Nawierzchnia |
Partner |
Przeciwnicy |
Wynik finału
|
| Finalista
|
1.
|
30 lipca 2006
|
Umag
|
Ceglana
|
Albert Portas
|
Jaroslav Levinský
David Škoch
|
4:6, 4:6
|
| Finalista
|
2.
|
22 lipca 2007
|
Stuttgart
|
Ceglana
|
Fernando Verdasco
|
František Čermák
Leoš Friedl
|
4:6, 4:6
|
| Finalista
|
3.
|
4 października 2009
|
Bangkok
|
Twarda (hala)
|
 Mischa Zverev
|
 Eric Butorac
Rajeev Ram
|
6:7(4), 3:6
|
| Zwycięzca
|
1.
|
9 stycznia 2010
|
Ad-Dauha
|
Twarda
|
Albert Montañés
|
František Čermák
 Michal Mertiňák
|
6:4, 7:5
|
| Finalista
|
4.
|
28 lipca 2013
|
Gstaad
|
Ceglana
|
Pablo Andújar
|
 Jamie Murray
 John Peers
|
3:6, 4:6
|
| Zwycięzca
|
2.
|
2 marca 2014
|
São Paulo
|
Ceglana (hala)
|
 Philipp Oswald
|
 Juan Sebastián Cabal
Robert Farah
|
5:7, 6:4, 15–13
|
| Finalista
|
5.
|
13 lipca 2014
|
Stuttgart
|
Ceglana
|
Philipp Oswald
|
 Mateusz Kowalczyk
 Artem Sitak
|
6:2, 1:6, 7–10
|
| Zwycięzca
|
3.
|
27 sierpnia 2016
|
Winston-Salem
|
Twarda
|
Henri Kontinen
|
Andre Begemann
 Leander Paes
|
4:6, 7:6(6), 10–8
|
| Finalista
|
6.
|
10 września 2016
|
US Open
|
Twarda
|
Pablo Carreño-Busta
|
Jamie Murray
 Bruno Soares
|
2:6, 3:6
|
Bibliografia
