Gréta Arn

Greta Arn

Państwo	Węgry
Data i miejsce urodzenia	13 kwietnia 1979 Budapeszt
Wzrost	180 cm
Gra	praworęczna, oburęczny bekhend
Status profesjonalny	1997
Zakończenie kariery	2013-2017 (aktywna)
Trener	Vittorio Magnelli, Karim Balagh
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	2 WTA, 5 ITF
Najwyżej w rankingu	40 (16 maja 2011)
Australian Open	3R (2012)
Roland Garros	1R (2001, 2002, 2011, 2012)
Wimbledon	3R (2010)
US Open	2R (2012)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	0 WTA, 4 ITF
Najwyżej w rankingu	175 (4 grudnia 2000)
Australian Open	1R (2012)
Roland Garros	1R (2011, 2012)
US Open	1R (2011)

Gréta Arn (ur. 13 kwietnia 1979 w Budapeszcie) – węgierska tenisistka reprezentująca do 2008 roku Niemcy, reprezentantka Węgier w Fed Cup, olimpijka z Pekinu (2008).

Kariera tenisowa

Urodzona i mieszkająca na Węgrzech. Zawodniczka praworęczna z oburęcznym bekhendem.

W latach 1994–1999 występowała głównie w turniejach ITF. W roku 2000 zadebiutowała w imprezie zawodowej w miejscu swojego urodzenia, Budapeszcie, a także w dwóch turniejach wielkoszlemowych (Wimbledon 2000 i US Open 2000). Na początku roku 2001 przegrała z dominującą w światowym tenisie Lindsay Davenport w drugiej rundzie Australian Open, ale pojedynek był trzysetowy. Na kortach French Open wygrała seta z Arantxą Sánchez Vicario. Pokonała Magüi Sernę w Bazylei i doszła tam do ćwierćfinału. W roku 2002 pokonała podczas Australian Open Samanthę Stosur, zanim przegrała z Martiną Hingis. Na turnieju w San Diego wyeliminowała Mary Pierce. W marcu została sklasyfikowana na setnym miejscu w rankingu tenisistek.

W 2003 roku zdecydowała o rozbracie z profesjonalnym tenisem i na dwa lata przestała grać w zawodowych turniejach, startując w rozgrywkach ITF.

Powróciła w roku 2005. Nie zdołała zakwalifikować się do żadnej profesjonalnej imprezy, odpadła między innymi w kwalifikacjach w Linzu. Osiągała wysokie wyniki w turniejach ITF.

W maju 2006 zachorowała na zakrzepicę i znów zmuszona była do przerwy tenisowej. Występy wznowiła we wrześniu i jej najlepszym występem była druga runda w Québec, przegrana ze Séverine Brémond.

Na początku sezonu nie zakwalifikowała się do Australian Open 2007. Doszła do drugiej rundy w Bogocie. Na początku maja Arn odniosła pierwszy w karierze triumf w zawodach WTA Tour, na nawierzchni ziemnej w Estoril. Po wygraniu trzech spotkań kwalifikacyjnych, pokonała Laurę Pous Tió, Caroline Wozniacki, Sofię Arvidsson, Nurię Llagosterę Vives oraz w finale Wiktoryję Azarankę.

W sezonie 2008 zagrała na igrzyskach olimpijskich w Pekinie w konkurencji gry podwójnej w pierwszej rundzie odpadając po porażce z Japonkami Ayumi Moritą i Ai Sugiyamą^[1]. Partnerką Arn była w zawodach Ágnes Szávay.

W 2010 roku Greta Arn doszła do półfinału podczas Warsaw Open pokonując takie zawodniczki, jak Petra Martić, Klára Zakopalová i rozstawiona z nr 6 Alona Bondarenko, a wcześniej (w eliminacjach) Yan Zi, Abigail Spears oraz Anne Keothavong. W meczu półfinałowym węgierska zawodniczka przegrała z Chinką Zheng Jie w trzech setach.

Na początku stycznia 2011 odniosła drugi triumf w rozgrywkach WTA Tour, w Auckland po finale z Yaniną Wickmayer.

W latach 2008–2013 reprezentowała Węgry w Fed Cup rozgrywając 16 meczów, z których w 9 zwyciężyła.

W 2014 roku zakończyła karierę sportową^[2].

W rankingu gry pojedynczej Arn najwyżej była na 40. miejscu (16 maja 2011), a w klasyfikacji gry podwójnej na 175. pozycji (4 grudnia 2000).

Finały turniejów WTA Tour

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988 – 2008
	Kategoria I
	Kategoria II
	Kategoria III
	Kategoria IV
	Kategoria V
2009 – 2020
	WTA Premier Mandatory
	WTA Premier 5
	WTA Premier
	WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)

Gra pojedyncza (2–0)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	6 maja 2007	Estoril	Ceglana	Wiktoryja Azaranka	2:6, 6:1, 7:6(3)
Zwyciężczyni	2.	8 stycznia 2011	Auckland	Twarda	Yanina Wickmayer	6:3, 6:3

Przypisy

1. Gréta Arn Bio, Stats, and Results [online], Olympics at Sports-Reference.com [dostęp 2017-09-30] [zarchiwizowane z adresu 2012-11-13]  (ang.).
2. Wirtualna PolskaW.P. Media Wirtualna PolskaW.P., Li, Safina, Dawidienko i pozostali, którzy w 2014 roku dotarli do kresu zawodowych karier - 14 - WP SportoweFakty, „sportowefakty.wp.pl”, 31 grudnia 2014 [dostęp 2017-09-30]  (pol.).

Bibliografia

• Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2013-12-23]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-12-23]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2013-12-23]  (ang.).