Początkiem powstawania granicy było zjednoczenie Włoch i zajęcie przez Włochów terytorium Państwa Kościelnego20 września1870 roku. Papież nie pogodził się z tym faktem i ogłosił się więźniem Watykanu. Dopiero w 1929 roku faszystowski rząd włoski Benito Mussoliniego i sekretarz stanu papieża, Pietro Gasparri, podpisali, po dwóch latach tajnych rokowań, tzw. traktaty laterańskie[2], kończące spór i gwarantujące istnienie państwa watykańskiego w obrębie pałacu i ogrodów watykańskich oraz uznające suwerenność Stolicy Apostolskiej jako podmiotu prawa międzynarodowego.
Granica przebiega wzdłuż murów otaczających kompleks watykański. Wokół murów biegną natomiast rzymskie ulice, a po stronie, po której znajduje się mur istnieją także chodniki. Granica przebiega wzdłuż ulic i placów Via di Porta Angelica, Piazza del Risorgimento, Via Leone VI, Viale Vaticano, Largo di Porta Cavallegeri, Piazza del Sant' Uffizio. Do obejścia całego kompleksu wystarcza godzina spaceru[4]. Na pl. św. Piotra znajduje się biała linia, położona na wysokości kolumnady Gianlorenzo Berniniego, która wyznacza granicę[5].
