Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Geotrichum, Dipodascaceae, Saccharomycetales, Saccharomycetidae, Saccharomycetes, Saccharomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Endomyces geotrichum E.E. Butler & L.J. Petersen 1972
Galactomyces candidus de Hoog & M.T. Sm. 2004
Geotrichum citri-aurantii (Ferraris) E.E. Butler 1988
Trichosporon matalense (Castell.) Cif. 1955
Morfologia
Hodowla
Kolonia na MEYA rozwija się szybko, tworząc, białą, płaską lub z kosmatą grzybnię powietrzną o nieco strzępiastym brzegu. Zapach nieznaczny lub owocowy[3]. Na glukozowym agarze Sabouraud, agarze brzeczkowym i podłożu syntetycznym Geotrichum candidum tworzy szybko rosnącą kolonię, która może osiągnąć średnicę 5–6 cm po 5 dniach[4].
Strzępki często z rozgałęzieniami di- lub trichotomicznymi; główne gałęzie o szerokości 7–12 µm, ściany mocne, z dużo węższymi (2,5–4,0 µm) gałęziami bocznymi wyrastającymi pod kątem ostrym lub prawie prostym. Boczne gałęzie szybko rozdzielają się na krótkie, cylindryczne komórki, które lekko pęcznieją, ostatecznie mierząc około 5–17 × 4–6 µm[3]. Chlamydospory kuliste, pojedyncze, powstające na niezróżnicowanych strzępkach. Czasami na bocznych strzępkach tworzą się blastokonidia[4].
Worki półszkliste, kuliste lub prawie kuliste, 6–9 × 7–10 µm, zawierające jedną, rzadko dwie askospory. Askospory są szeroko elipsoidalne, 6–9 × 7–10 µm, blado żółtawobrązowe, z gładką ścianą wewnętrzną i kolczastą ścianą zewnętrzną (kolce o długości do 1 µm) i nieregularną ścianą zewnętrzną, często ze szklistymi bruzdami równikowymi. Gatunek heterotaliczny[3]. Przegrody są perforowane przez mikrospory, ułożone w strukturę pierścieniową[4].
Rozwój
Optymalna temperatura dla wzrostu to 25 °C przy zakresie pH 5,0 –5,5[5]. Zakres temperatur zmienia się w zależności od powierzchni, na której rośnie grzyb. Na przykład w roślinach optymalna temperatura waha się od 25–27 °C. U zwierząt optymalna temperatura waha się od 30–31 °C. Maksymalna temperatura wzrostu wynosi 35–38 °C. Wzrost grzybów może być wspomagany przez D-glukozę, D-mannozę, D-ksylozę, L-sorbozę, D-fruktozę, D-galaktozę, sacharozę, D-mannitol, D-sorbitol, etanol i glicerol. Zarodnikowanie często wymaga równowagi węgla i azotu[4].
Występowanie
Występuje powszechnie w glebie i został wyizolowany z gleby zebranej na całym świecie, na wszystkich kontynentach. Jest także normalnym składnikiem ludzkiego mikrobiomu, występuje u 25–30% ludzi na skórze, w plwocinie, w jelitach i w kale. Może rosnąć na różnych owocach cytrusowych powodując gnicie owoców przechowywanych w temperaturze 0–5 °C. Występuje także w wodzie, ściekach, różnych substratach roślinnych, cieście piekarskim, plewach fermentacyjnych, chlebie, mleku i produktach mlecznych[4].
Znaczenie
Jest szeroko stosowany w produkcji niektórych produktów mlecznych, w tym serów, takich jak Camembert, Saint-Nectaire, Reblochon i innych[6]
Występuje w nordyckim produkcie podobnym do jogurtu, znanym jako viili, gdzie odpowiada za aksamitną konsystencję produktu[6]
w 2001 roku stwierdzono, że G. candidum trawi poliwęglan znajdujący się w płytach CD[7].
↑ abcdeK.H.K.H.DomschK.H.K.H., W.W.GamsW.W., T.H.T.H.AndersenT.H.T.H., Compendium of soil fungi, wyd. 2, Londyn: Academic Press, 2008, ISBN 978-0-12-220402-9. Brak numerów stron w książce
↑R.R.BoutrouR.R., M.Gueguen, Interests in Geotrichum candidum for Cheese Technology, „International Journal of Food Microbiology”, 102 (1), 2005, s. 1–20, DOI: 10.1016/j.ijfoodmicro.2004.12.028, PMID: 15924999.
↑ abA.A.EtienneA.A. i inni, Successful Treatment of Disseminated Geotrichum capitatum Infection with a Combination of Caspofungin and Voriconazole in an Immunocompromised Patient, „Mycoses”, 51 (3), s. 270–272, DOI: 10.1111/j.1439-0507.2007.01484.x, PMID: 18399909.
↑XavierX.BoschXavierX., Fungus eats CD, 2001, DOI: 10.1038/news010628-11. Brak numerów stron w książce
↑A.A.KurnatowskaA.A., Wybrane zagadnienia mikologii medycznej, Łódź: Wydawnictwo Promedi, 1995, ISBN 83-85803-01-7. Brak numerów stron w książce
↑C.R.C.R.ThorntonC.R.C.R., C.D.C.D.SlaughterC.D.C.D., R.M. (2010)R.M.(2. )R.M. DavisR.M. (2010)R.M.(2. ), Detection of the Sour-Rot Pathogen Geotrichum candidum in Tomatoes Fruit and Juice by Using a Highly Specific Monoclonal Antibody-Based ELISA, „International Journal of Food Microbiology”, 143 (3), 2010, s. 166–172, DOI: 10.1016/j.ijfoodmicro.2010.08.012, PMID: 20850192.
.jpg)
