Galeria Drezdeńska[1] – muzeumPaństwowych Zbiorów Sztuki w Dreźnie, jedna z największych kolekcji malarstwa europejskiego na świecie, która zwana jest Galerią Obrazów Starych Mistrzów (niem.Gemäldegalerie Alte Meister).
Historia
Powstanie Galerii datuje się na rok 1560, kiedy książę elektor Saksonii, August, założył skarbiec. Był on pasjonatem historycznych militariów, a także zgromadził liczne zbiory malarstwa renesansowego, głównie niemieckiego. Na tej bazie zaczęła powstawać kolekcja, która stała się jedną z ważniejszych w dziejach muzealnictwa.
Przełomowym okresem w historii muzeum były czasy panowania elektorów saskich i królów Polski – Augusta II i Augusta III z dynastii Wettynów, którzy dokonali zakupów licznych dzieł rzeźbiarstwa, malarstwa i rzemiosła artystycznego, a także sprowadzili m.in. 70 obrazów z galerii cesarskiej w Pradze, 268 obrazów z galerii Dux. Kolejnym dużym krokiem było sprowadzenie ponad 100 dzieł sztuki (m.in. obrazy Holbeinów, Tycjana, Rubensa) ze zbiorów Francesco III d’Este – księcia Modeny.
Z powstaniem kolekcji Wettynów ma także związek twórczość, wówczas nadwornego, malarza Augusta III, Bernardo Bellotto, który od 1747 roku malował liczne weduty Drezna i Pirny. Spektakularnym wydarzeniem było nabycie z klasztoru w PiacenzyMadonny Sykstyńskiej pędzla Rafaela. Kontakty Wettynów z dworami francuskimi, hiszpańskimi i holenderskimi zaowocowały sprowadzeniem do Drezna kolejnych dzieł.
W latach 1847–1857 architekt Gottfried Semper wzniósł monumentalny budynek, będący, od tamtego czasu, integralną częścią Zwingeru. Z przeznaczeniem na nową siedzibę Galerii urządzono w nim po wojnie również Galerię Obrazów Nowych. W czasie ostatniej wojny gmach uległ poważnemu zniszczeniu, zbiory zostały ewakuowane, duża część z nich została wywieziona (m.in. do ZSRR). Po odbudowie gmachu, przywróceniu i rewindykacji wywiezionych dzieł, Galerię udostępniono zwiedzającym.
Zbiory
Galeria Drezdeńska mieści pokaźne zbiory malarstwa europejskiego XV–XVIII w.
Giovanni Antonio Canal – Widok Wielkiego Kanału na wschód, Widok Wielkiego Kanału z Palzzo Balbi, Rio dei Mendicanti, Widok Wielkiego Kanału z mostu Rialto;
Bernardo Bellotto – Widok na Nowe Miasto w Dreźnie, Stary Rynek w Dreźnie, Widok na Zwinger i Oranżerię, Widok na Nowy Rynek z Kościołem NMP, Burzenie kościoła św. Krzyża, Widok na Drezno zza Łaby, Widok na Zwinger, Panorama Pirny od strony Łaby, Rynek w Pirnie, Pirna widziana z zamku Sonnenstein, Widok na Pirnę od południa;
Annibale Carracci – Tronująca Maria i św. Mateusz, Cierniem koronowanie;
Correggio – Madonna i św. Łukasz, Madonna i św. Jerzy;