Fredy Glanzmann

Fredy Glanzmann
Data i miejsce urodzenia

16 lipca 1963
Szwajcaria

Klub

SC Marbach

Wzrost

169 cm

Debiut w PŚ

17.12 1983, Seefeld
(42. miejsce – Gundersen)

Pierwsze punkty w PŚ

2.03 1985, Lahti
(12. miejsce – Gundersen)

Pierwsze podium w PŚ

4.01 1986, Schonach (3. miejsce – Gundersen)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Szwajcaria
Igrzyska olimpijskie
srebro Calgary 1988 kombinacja norweska
(sztafeta)
Mistrzostwa świata
srebro Lahti 1989 sztafeta

Fredy Glanzmann (ur. 16 lipca 1963) – szwajcarski narciarz klasyczny specjalizujący się w kombinacji norweskiej, srebrny medalista olimpijski oraz srebrny medalista mistrzostw świata.

Kariera

W Pucharze Świata Fredy Glanzmann zadebiutował 17 grudnia 1983 roku w Seefeld, gdzie zajął 42. miejsce w zawodach metodą Gundersena. W sezonie 1983/1984 pojawił się jeszcze pięciokrotnie, najlepszy wynik osiągając 24 marca 1984 roku w Štrbskim Plesie, gdzie zajął siedemnaste miejsce. Wobec braku zdobytych punktów (w sezonach 1983/1984-1992/1993 obowiązywała inna punktacja Pucharu Świata) nie został uwzględniony w klasyfikacji generalnej.

Pierwsze pucharowe punkty wywalczył 2 marca 1985 roku w Lahti zajmując 12. miejsce w Gundersenie. W sezonie 1984/1985 wystąpił jeszcze cztery razy, ale punktował tylko 16 marca 1985 roku w Oslo, gdzie był dziewiąty. W klasyfikacji generalnej dało mu to szesnaste miejsce. W styczniu 1985 roku wystartował na mistrzostwach świata w Seefeld, gdzie w konkursie indywidualnym uplasował się na piątej pozycji. W sezonie 1985/1986 osiągnął najlepszy wyniki w historii swoich startów w Pucharze Świata. Czterokrotnie plasował się w czołowej dziesiątce, w tym 4 stycznia 1986 roku w Schonach po raz pierwszy stanął na podium zawodów pucharowych, zajmując trzecie miejsce w Gundersenie. Sezon ten zakończył na szóstej pozycji.

Pierwsze i zarazem ostatnie pucharowe zwycięstwo w swojej karierze Glanzmann odniósł 10 stycznia 1987 roku w Reit im Winkl. Na podium stanął także tydzień później, kiedy był trzeci w Autrans. Były to jednak jedyne wyniki Szwajcara w pierwszej dziesiątce i sezon 1986/1987 ukończył na dziesiątym miejscu. Podium w Autrans było także ostatnim pucharowym sukcesem w jego karierze. Na mistrzostwach świata w Oberstdorfie w 1987 roku wspólnie z kolegami zajął piąte miejsce w rywalizacji sztafet. Jeszcze słabiej wypadł w kolejnym sezonie. W klasyfikacji generalnej był piętnasty, przy czym dwukrotnie plasował się w czołowej dziesiątce: był piąty w Bad Goisern oraz szósty w Seefeld. Wystąpił jednak na igrzyskach olimpijskich w Calgary w 1988 roku. Osiągnął tam jeden z największych sukcesów swej kariery, wspólnie z Andreasem Schaadem i Hippolytem Kempfem zdobywając srebrny medal w sztafecie. Po skokach Szwajcarzy zajmowali dopiero szóste miejsce, tracąc do prowadzących reprezentantów RFN blisko 5 minut, jednak w biegu Szwajcarzy byli zdecydowanie najszybsi, co pozwoliło im wyprzedzić cztery inne sztafety. Na mecie do zwycięzców stracili tylko 3,4 sekundy. W konkursie indywidualnym zaprezentował się słabo, rywalizację ukończył na 35. pozycji.

Ostatni sukces osiągnął podczas mistrzostw świata w Lahti w 1989 roku. W sztafecie Szwajcarzy w tym samym składzie co w Calgary po skokach znajdowali się poza czołową piątką zawodów. Ponownie jednak dobra postawa na trasie biegowej pozwoliła im awansować na drugie miejsce. Na mecie do zwycięskich Norwegów stracili ponad minutę, a ostatecznie trzecich reprezentantów NRD wyprzedzili o zaledwie 4,1 sekundy. Indywidualnie Glanzmann awansował z 30. miejsca po skokach na 25. pozycję na mecie biegu. W rywalizacji pucharowej, mimo siedmiu startów nie wywalczył ani jednego punktu i nie był klasyfikowany.

W zawodach Pucharu Świata startował do zakończenia sezonu 1991/1992, jednak nie zdobył już punktów. W tym czasie wystąpił jeszcze na mistrzostwach świata w Val di Fiemme 1991 roku. Indywidualnie zajął 39. miejsce, a w sztafecie nie wziął udziału. Szwajcar startował także w zawodach cyklu Pucharu Świata B (obecnie Puchar Kontynentalny), jednak nie odniósł tam sukcesów. W 1992 roku zakończył karierę.

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
2. 24 lutego 1988 Kanada Calgary Sztafeta K-90/3 × 10 km[1] 1:20:46.0 h +3.4 s  RFN
35. 28 lutego 1988 Kanada Calgary Gundersen K-90/15 km 38:16.8 min +6:11.3 min Szwajcaria Hippolyt Kempf

Mistrzostwa świata

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
5. 18 stycznia 1985 Austria Seefeld Gundersen K-90/15 km 410.10 pkt -29.78 pkt Hermann Weinbuch
5. 14 lutego 1987 Oberstdorf Sztafeta K-90/3 × 10 km[2] 1261.94 pkt -64.02 pkt  RFN
25. 18 lutego 1989 Finlandia Lahti Gundersen K-90/15 km 37:10.7 min +5:16.2 min Norwegia Trond Einar Elden
2. 24 lutego 1989 Finlandia Lahti Sztafeta K-90/3 × 10 km[2] 1:24:21.7 h +1:44.3 min  Norwegia
39. 7 lutego 1991 Włochy Val di Fiemme Gundersen K-90/15 km 41:00.6 min +9:43.8 min Norwegia Fred Børre Lundberg

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca na podium chronologicznie

Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 4 stycznia 1986 Schonach Gundersen K90/15 km 421.700 pkt 3. -6.080 pkt Hermann Weinbuch
2. 10 stycznia 1987 Reit im Winkl Gundersen K90/15 km 428.86 pkt 1. - -
3. 17 stycznia 1987 Francja Autrans Gundersen K90/15 km 425.30 pkt 2. -5.44 pkt Norwegia Torbjørn Løkken

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca na podium chronologicznie

Glanzmann nigdy nie stał na podium indywidualnych zawodów Pucharu Kontynentalnego.

Przypisy

  1. ↑ Skład drużyny: Fredy Glanzmann, Hippolyt Kempf, Andreas Schaad
  2. ↑ a b Skład drużyny: Andreas Schaad, Fredy Glanzmann, Hippolyt Kempf

Linki zewnętrzne

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!