Franciszek Pajerski (1891–1931)

Franciszek Pajerski

Data i miejsce urodzenia	21 października 1891 Nowy Targ
Data i miejsce śmierci	4 września 1931 Warszawa
Miejsce spoczynku	Cmentarz w Nowym Targu
Zawód, zajęcie	prawnik
Narodowość	polska
Tytuł naukowy	doktor
Odznaczenia

Franciszek Pajerski (ur. 21 października 1891 w Nowym Targu, zm. 4 września 1931 w Warszawie) – polski prawnik, urzędnik ministerialny, działacz społeczny, publicysta.

Życiorys

Urodził się 21 października 1891 w Nowym Targu w rodzinie góralskiej Piotra i Marianny z Rajskich^[1].

Ukończył Akademię Handlową w Wiedniu uzyskując tytuł doktora praw. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Został awansowany do stopnia podporucznika rezerwy piechoty ze starszeństwem z 1 czerwca 1919^[2][3]. W 1923, 1924, jako oficer rezerwowy był przydzielony do 1 Pułku Strzelców Podhalańskich w garnizonie Nowy Sącz^[4][5]. Został urzędnikiem służby państwowej II Rzeczypospolitej. Powołany na stanowisko radcy w Ministerstwie Pracy i Opieki Społecznej.

Był aktywnym działaczem Związku Podhalan^[6][7], sekretarzem ogniska warszawskiego ZP, członkiem Towarzystwa Przyjaciół Bukowiny^[8], w którym pełnił funkcję II sekretarza^[9]. Złożył akces do powołanego w 1925 Komitetu Witkiewiczowskiego^[10][11].

Publikował w „Ilustrowanym Kuryerze Codziennym”^[12], „Gazecie Robotniczej”^[13]. W 1928 w stacji warszawskiej Polskiego Radia wygłosił odczyt nt. Bajek Sabały^[14].

Zmarł 4 września 1931^[9] w Warszawie po opóźnionej operacji wskutek zapalenia wyrostka robaczkowego. Został pochowany na cmentarzu przy kościele św. Anny w Nowym Targu.

Jego bratem był Jakub Pajerski, oficer Wojska Polskiego^[15].

Ordery i odznaczenia

• Srebrny Krzyż Zasługi (15 lutego 1930)^[16]

Przypisy

1. Franciszek Pajerski. e-kartoteka.net. [dostęp 2015-12-14].
2. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 581.
3. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 518.
4. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 378.
5. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 327.
6. Franciszek Pajerski. Około sprawy podhalańskiej. „Gazeta Podhalańska”, s. 2–5, nr 50 z 12 grudnia 1926. 
7. A. Łaś. Listy. „Gazeta Podhalańska”, s. 6–7, nr 50 z 12 grudnia 1926. 
8. Z Towarzystwa Przyjaciół Bukowiny. Działalność w roku 1930/31. „Gazeta Podhalańska”, s. 2, nr 41 z 11 października 1931. 
9. Działalność Towarzystwa Przyjaciół Bukowiny w roku 1931/32. „Gazeta Podhalańska”, s. 4, nr 45 z 6 listopada 1932. 
10. Komitet Witkiewiczowski. „Zakopane i Tatry”, s. 30, nr 4 z 16 sierpnia 1931. 
11. Co dotąd zdziałał Komitet Witkiewiczowski?. „Barwa i Rysunek”, s. 62, nr 7 z października 1931. 
12. Emigracja polska we Francji. „Polak”, s. 2, nr 195 z 27 sierpnia 1925. Narodowa Partia Robotnicza. 
13. Franciszek Pajerski. Niemieckie ubezpieczenie górnicze a polscy renciści. „Gazeta Robotnicza”, s. 7, nr 283 z 10 grudnia 1927. 
14. Radio. Bajki Sabały przez radio. „Kurjer Warszawski”, s. 6, nr 144 z 25 maja 1928. 
15. Jan Gałdyn. Onoby to było – zeby było... Ostatnie słowa śp. Dr. Franciszka Pajerskiego. „Gazeta Podhalańska”, s. 3, nr 44 z 1 listopada 1931. 
16. M.P. z 1930 r. nr 116, poz. 171 „za zasługi na polu organizacji i rozwoju sportu narciarskiego oraz około organizacji międzynarodowych zawodów narciarskich w r. 1929”.

Bibliografia

• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Jan Gałdyn. Onoby to było – zeby było... Ostatnie słowa śp. Dr. Franciszka Pajerskiego. „Gazeta Podhalańska”, s. 2–4, nr 44 z 1 listopada 1931.