Fletówka żółtobrzucha

Fletówka żółtobrzucha
Pachycephala pectoralis[1]
(Latham, 1801)
Ilustracja
Samiec (Tasmania)
Ilustracja
Samica (wschodnia Australia)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

fletówki

Rodzaj

Pachycephala

Gatunek

fletówka żółtobrzucha

Synonimy
  • M[uscicapa] pectoralis Latham, 1801[2]
Podgatunki
  • P. p. pectoralis (Latham, 1801)
  • P. p. xanthoprocta Gould, 1838
  • P. p. contempta Hartert, 1898
  • P. p. youngi Mathews, 1912
  • P. p. glaucura Gould, 1845
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Fletówka żółtobrzucha[4] (Pachycephala pectoralis) – gatunek małego ptaka z rodziny fletówek (Pachycephalidae), zamieszkujący tereny wschodniej i południowo-wschodniej Australii, Tasmanii i sąsiednich wysp.

Podgatunki i zasięg występowania

Dawniej wyróżniano ponad 70 podgatunków P. pectoralis[2], lecz większość wyodrębniono do osobnych gatunków. Autorzy wydanego w 2007 roku XII tomu Handbook of the Birds of the World wyróżniali 59 gatunków[2]. Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny (IOC) wyróżnia obecnie (2024) jedynie pięć podgatunków P. pectoralis[5]:

  • fletówka żółtobrzucha[4] (P. pectoralis pectoralis) – wschodnia Australia
  • fletówka wyspowa[4] (P. pectoralis xanthoprocta) – wyspa Norfolk
  • P. pectoralis contempta – wyspa Lord Howe
  • P. pectoralis youngi – południowo-wschodnia Australia
  • P. pectoralis glaucuraTasmania i wyspy w Cieśninie Bassa

Morfologia

Samce mają zazwyczaj żółte podbrzusze, oliwkowozielone skrzydła i grzbiet oraz czarną głowę z żółtym lub białym (zależnie od podgatunku) podgardlem. Samice są ubarwione dużo skromniej, brązowo i beżowo. Obie płci mają czerwonobrązowe oczy. Ptaki poszczególnych podgatunków różnią się ubarwieniem i kształtem dzioba.

Ekologia i zachowanie

Zazwyczaj przebywają w lasach. Odżywiają się jagodami, owadami, pająkami i innymi małymi stawonogami. Owady chwytają przeważnie na liściach akacji australijskiej i eukaliptusa. Samice żerują zwykle nisko na drzewach, samce – wysoko. Samce charakteryzują się bogatym śpiewem.

Status

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje fletówkę żółtobrzuchą za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern)[3], stosuje jednak starsze – dużo szersze ujęcie systematyczne, w którym do P. pectoralis zalicza 31 podgatunków[6] zamieszkujących także Nową Gwineę, Indonezję, Archipelag Bismarcka czy Vanuatu. Ze względu na brak dowodów na spadki liczebności bądź istotne zagrożenia dla gatunku trend liczebności populacji oceniany jest jako prawdopodobnie stabilny[3].

Przypisy

  1. Pachycephala pectoralis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c Golden Whistler (Pachycephala pectoralis). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-13)]. (ang.).
  3. a b c Pachycephala pectoralis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. a b c Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Pachycephalidae Swainson, 1831 - fletówki - Whistlers (wersja: 2024-10-13). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2024-11-21].
  5. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Whiteheads, sittellas, Ploughbill, Australo-Papuan bellbirds, Shriketit, whistlers. IOC World Bird List (v14.2). [dostęp 2024-11-21]. (ang.).
  6. HBW and BirdLife International, Handbook of the Birds of the World and BirdLife International digital checklist of the birds of the world. Version 9 [online], październik 2024 [dostęp 2024-11-12].

Linki zewnętrzne