Faruk asz-Szara (ur. 10 grudnia 1938 w Damaszku) – syryjski dyplomata i polityk związany z partią Baas, w latach 1984–2006 minister spraw zagranicznych Syrii, w latach 2006–2014 wiceprezydent Syrii.
Życiorys
Pochodzi z rodziny sunnickiej[1]. Ukończył studia w zakresie filologii angielskiej na Uniwersytecie Damasceńskim w latach 60. XX wieku, po czym wyjechał do Londynu na studia w zakresie prawa międzynarodowego. Zakończył je uzyskaniem tytułu Master of Arts[2]. Po ukończeniu studiów pracował jako menadżer w syryjskich państwowych liniach lotniczych[3]. W 1976 został ambasadorem Syrii we Włoszech i pozostawał na tym stanowisku przez cztery lata. W 1980 został wiceministrem spraw zagranicznych, którym pozostawał do 1984, przez pewien czas sprawując również obowiązki ministra informacji[2]. W 1984 prezydent Hafiz al-Asad mianował go ministrem spraw zagranicznych. Ciesząc się jego znacznym zaufaniem, asz-Szara kierował syryjską dyplomacją do lutego 2006, pozostając na stanowisku także po śmierci al-Asada i objęciu władzy przez jego syna Baszszara[2], który pod jego opieką uczył się prowadzenia polityki zewnętrznej[4]. Na początku lat 90. XX wieku asz-Szara prowadził tajne rokowania syryjsko-izraelskie[2]. Publicznie domagał się od Izraela zwrotu wzgórz Golan, twierdząc, że jakikolwiek kompromis w kwestii ich przynależności do Syrii nie jest możliwy. Wielokrotnie krytykował politykę amerykańską na Bliskim Wschodzie[3].
Faruk asz-Szara cieszył się znaczną samodzielnością w obrębie syryjskiego systemu władzy i szacunkiem w części aparatu partyjnego Baas. Jako specjalista od spraw polityki zagranicznej mógł podejmować w jej zakresie autonomiczne decyzje, nawet niezgodne z poglądami Baszszara al-Asada. Zdarzało się, że w publicznych wystąpieniach zmieniał stanowisko Syrii w sprawach zagranicznych wyrażone wcześniej przez prezydenta lub korygował jego wypowiedzi[5].
Wpływy asz-Szary znacznie spadły w lutym 2006, gdy Baszszar al-Asad przeniósł go na formalnie wyższe, lecz w praktyce łączące się z mniejszymi uprawnieniami stanowisko wiceprezydenta[5], a na nowego ministra spraw zagranicznych powołał Walida al-Mu’allima[4]. Na stanowisku wiceprezydenta asz-Szara zastąpił wpływowego Abd al-Halima Chaddama, co było jedną z najważniejszych zmian personalnych wprowadzonych przez nowego syryjskiego prezydenta[4]. Były minister spraw zagranicznych nadal reprezentował jednak Syrię w czasie podróży zagranicznych[2].
Po wybuchu protestów przeciwko władzy autorytarnej w Syrii w marcu 2011, podczas arabskiej wiosny, został mianowany przewodniczącym komitetu ds. dialogu narodowego. Publicznie wzywał do demokratyzacji ustroju Syrii, chociaż krytykował również antyrządowe demonstracje[2]. Był jedynym wysokim syryjskim działaczem państwowym, który sugerował kompromis między opozycją i rządem al-Asada[3].
Podczas wojny domowej w Syrii w mediach pojawiały się informacje o śmierci asz-Szary w bombardowaniu w pobliżu granicy syryjsko-jordańskiej podczas ucieczki z kraju, o jego umieszczeniu w areszcie domowym lub o przejściu na stronę Wolnej Armii Syrii[2]. Informacje te zostały zdementowane przez samego polityka, który stwierdził, że nigdy nie miał zamiaru opuszczać Syrii[6]. Przestał pełnić funkcję wiceprezydenta w lipcu 2014 roku[7].
Żonaty, ma dwoje dzieci[3].
Przypisy
- ↑ Fyderek Ł.: Pretorianie i technokraci w reżimie politycznym Syrii. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2011, s. 100. ISBN 978-83-7638-111-4.
- ↑ a b c d e f g J. Kechichian, Farouk Al Shara’a: Affable yet wily diplomat
- ↑ a b c d Farouk al-Sharaa, Syrian leader who wanted compromise
- ↑ a b c Fyderek Ł.: Pretorianie i technokraci w reżimie politycznym Syrii. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2011, s. 83-84. ISBN 978-83-7638-111-4.
- ↑ a b Fyderek Ł.: Pretorianie i technokraci w reżimie politycznym Syrii. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2011, s. 112-113. ISBN 978-83-7638-111-4.
- ↑ Syria welcomes Algerian Brahimi as Annan successor
- ↑ Syria’s Assad reappoints woman VP but mum on Sharaa [online], Al Arabiya English, 20 lipca 2014 [dostęp 2024-12-08] (ang.).
