Ewa Górska
| Państwo działania
|
 Polska
|
| Data i miejsce urodzenia
|
1 stycznia 1952
Mława
|
| doktor habilitowany nauk ekonomicznych
|
| Specjalność: ergonomia i organizacja stanowisk roboczych
|
| Doktorat
|
1994 – budowa i eksploatacja maszyn
Politechnika Poznańska
|
| Habilitacja
|
2004 – nauki o zarządzaniu
Instytut Organizacji i Zarządzania w Przemyśle „Orgmasz”
|
| profesor nadzwyczajny Politechniki Warszawskiej
|
Ewa Górska (ur. 1 stycznia 1952 w Mławie[1]) – doktor habilitowana nauk ekonomicznych inżynier, profesor nadzwyczajny Politechniki Warszawskiej i Wyższej Szkoły Ekologii i Zarządzania w Warszawie, specjalistka w zakresie ergonomii i organizacji stanowisk roboczych.
Życiorys
W 1977 ukończyła studia na Wydziale Mechaniczno-Technologicznym Politechniki Warszawskiej, następnie podjęła pracę na macierzystej uczelni, od 1990 była kierownikiem Laboratorium Ergonomii i Kształtowania Środowiska Pracy[1]. W 1994 na podstawie rozprawy pt. Elastyczny system oceny poziomu organizacji stanowisk roboczych uzyskała na Wydziale Budowy Maszyn i Zarządzania Politechniki Poznańskiej stopień naukowy doktora nauk technicznych w dyscyplinie budowa i eksploatacja maszyn w specjalności budowa i eksploatacja maszyn. W 2004 na podstawie dorobku naukowego oraz rozprawy pt. Modelowanie środowiska pracy w przedsiębiorstwie otrzymała w Instytucie Organizacji i Zarządzania w Przemyśle „Orgmasz” stopień doktora habilitowanego nauk ekonomicznych w dyscyplinie nauki o zarządzaniu w specjalności ergonomia[2].
Od 1995[1] jest profesorem nadzwyczajnym w Wyższej Szkole Ekologii i Zarządzania w Warszawie (Wydział Inżynierii i Zarządzania). Została także profesorem nadzwyczajnym na Wydziale Zarządzania Politechniki Warszawskiej[2][3].
Została prezesem Polskiego Towarzystwa Ergonomicznego. Weszła w skład Komisji Ergonomii PAN[2].
Przypisy
Identyfikatory zewnętrzne:
