Football League była najwyższym szczeblem angielskich rozgrywek piłkarskich od momentu jej powstania aż do 1992 r., gdy 22 czołowe kluby utworzyły własne rozgrywki – FA Premier League. Do tego czasu zwycięzca Football League zdobywał więc tym samym tytuł piłkarskiego mistrza Anglii. W 1995 r. ukształtowała się ostateczna postać Football League, skupiającej 72 kluby piłkarskie podzielone na trzy 24-zespołowe szczeble ligowe: EFL Championship, EFL League One i EFL League Two. Na koniec każdego sezonu trzy drużyny z EFL Championship awansują do Premier League, zamieniając się miejscami z trzema zespołami tej ligi, natomiast dwa kluby z EFL Two zamieniają się miejscami z dwoma ekipami z Football Conference, co tym samym integruje Football League z angielskim systemem ligowym piłki nożnej.
The Football League to również nazwa podmiotu zarządzającego tymi rozgrywkami, a także organizującego krajowe zmagania pucharowe: Puchar Ligi Angielskiej oraz Football League Trophy.
Rozgrywki
Liga
W rozgrywkach ligowych uczestniczą 72 drużyny, podzielone na trzy 24-zespołowe poziomy ligowe: EFL Championship, EFL League One i EFL League Two (do 2004 r. znane jako Football League First Division, Football League Second Division oraz Football League Third Division). Wewnątrz każdej z lig, dany zespół rozgrywa po dwa spotkania z każdym z pozostałych rywali (jeden na swoim stadionie oraz jeden na stadionie przeciwnika), co daje 46 meczów w każdym sezonie.
Na koniec każdych rozgrywek, trzy drużyny z najwyższej dywizji, EFL Championship, uzyskują promocję do Premier League, zaś ich miejsce w Football League zajmują trzy zespoły, które ukończyły sezon w Premier League na ostatnich miejscach. Z Football League relegowane do Football Conference są natomiast dwa ostatnie zespoły EFL League Two. Ich miejsce zajmują dwa najlepsze zespoły najwyższej dywizji Football Conference – National League.
By uatrakcyjnić rywalizację między klubami, jedno z miejsc promujących awansem do wyższej dywizji przyznawane jest zwycięzcy wprowadzonej w 1987 r. fazy play-off, która ma miejsce po zakończeniu sezonu. Dzięki temu, nawet szósty zespół w tabeli końcowej (w League Two siódmy) może awansować o klasę rozgrywek wyżej, wyprzedzając tym samym kluby, które zajmowały wyższą pozycję na koniec sezonu.
Klasa ligowa
Awans
Spadek
bezpośredni
poprzez play-offy
Championship
dwa najlepsze kluby
jeden z zespołów z miejsc 3-6
trzy najgorsze kluby
League One
dwa najlepsze kluby
jeden z zespołów z miejsc 3-6
cztery najgorsze kluby
League Two
trzy najlepsze kluby
jeden z zespołów z miejsc 4-7
dwa najgorsze kluby
W rozgrywkach Football League uczestniczą dwa profesjonalne kluby piłkarskie z Walii: Cardiff City oraz Swansea City. Nie mogą one tym samym występować w walijskiej Premier League, ani startować w rozgrywkach o Puchar Walii. W razie zakwalifikowania się tych drużyn do europejskich rozgrywek pucharowych, będą one w nich reprezentować drużyny angielskie.
Puchary
The Football League organizuje dwa rodzaje rozgrywek pucharowych: Puchar Ligi Angielskiej, a także Football League Trophy. Puchar Ligi Angielskiej jest organizowany między wszystkimi drużynami występującymi w Premier League oraz Football League a jego zwycięzca uzyskuje prawo do występu w rozgrywkach o Ligi Europy. Football League Trophy to rozgrywki, w których uczestniczą tylko zespoły z EFL League One oraz EFL League Two.
Kluby występujące w Football League
W sezonie 2009/2010, w rozgrywkach ligowych występują zespoły:
Decyzją, która zapoczątkowała organizację pierwszej ligi piłkarskiej na świecie, było zalegalizowanie przez Angielski Związek Piłki Nożnej w 1885 r. zakładania profesjonalnych klubów piłkarskich. Dotychczas zespoły mogły mieć jedynie status amatorski, jednak od dłuższego już czasu potajemnie opłacały one swoich zawodników za grę. Zielone światło dla profesjonalizacji klubów sprawiło, że zaczęły one szukać stałych źródeł dochodu. Sporadycznie rozgrywane pojedynki między poszczególnymi hrabstwami, mecze towarzyskie, a także rozgrywki Pucharu Anglii, odbywające się w bardzo zróżnicowanych terminach, nie stanowiły już dla klubów pewnego zabezpieczenia finansowego. 2 marca 1888, szkocki dyrektor zespołu Aston Villa, William McGregor, wysłał do sekretarza swojego klubu, a także drużyn Blackburn Rovers, Bolton Wanderers, Preston North End oraz West Bromwich Albion, list z propozycją utworzenia ligi piłkarskiej, w której regularnie odbywałyby się spotkania.
Po dwóch spotkaniach przedstawicieli klubów w Londynie i Manchesterze, 17 kwietnia 1888 utworzono dla nowych rozgrywek nazwę Football League. Pierwsze rozgrywki ligowe rozpoczęły się kilka miesięcy później, 8 września i uczestniczyło w nich 12 zespołów z północnej oraz środkowej Anglii. Klub rozgrywał z każdym z innych zespołów dwa spotkania, jedno na własnym boisku, drugie na boisku przeciwnika. Za zwycięstwo w meczu postanowiono przyznawać dwa punkty, zaś za remis jeden. Pierwszym zwycięzcą rozgrywek został zespół Preston North End.
W 1892 r., Football League wchłonęło konkurencyjne rozgrywki Football Alliance, powiększając się o 11 drużyn, co spowodowało podział ligi na pierwszą i drugą dywizję. W 1898 r., wprowadzono system automatycznych awansów i spadków pomiędzy dwiema dywizjami. Dotychczas, najgorsze zespoły pierwszej dywizji rozgrywały z najlepszymi drużynami drugiej dywizji spotkania kontrolne i zwycięzcy tych spotkań uczestniczyli w następnym sezonie w pierwszej dywizji. Najgorszy zespół drugiej dywizji mógł się z kolei ubiegać o dopuszczenie do kolejnych rozgrywek.
W 1919 r., po zawieszeniu ligi z powodu I wojny światowej, rozszerzono obie dywizje do 22 zespołów. Rok później, do rozgrywek zaproszono wszystkie drużyny z pierwszej dywizji Southern League, położone w południowej części Anglii, co spowodowało, że Football League na dobre objęło swym zasięgiem cały kraj (dotychczas w rozgrywkach tych występowały jedynie pojedyncze drużyny położone na południe od miasta Birmingham). Nowe kluby utworzyły trzecią dywizję ligi. Taki stan rzeczy utrzymał się tylko przez jeden sezon, bowiem w 1921 r. wprowadzono dla geograficznej równowagi trzecią dywizję północną (Third Division North), a także południową (Third Division South), do której przesunięto zespoły występujące w trzeciej dywizji. Do trzeciej dywizji północnej zaproszono zaś nowe kluby, ze środkowej oraz północnej Anglii. W 1939 r., wprowadzono numery na koszulkach zawodników.
Po II wojnie światowej, rozszerzono obie trzecie dywizje do 24 zespołów, co dało łączną liczbę 92 klubów występujących w rozgrywkach Football League. W 1958 r., postanowiono zakończyć regionalny podział na dwie trzecie dywizje i najlepsze zespoły obu dywizji ponownie utworzyły jedną, ogólnokrajową trzecią dywizję. Pozostałe kluby utworzyły natomiast czwartą dywizję (Fourth Division). W 1960 r., zorganizowano nowe rozgrywki pucharowe pod nazwą League Cup, których pierwszą edycję wygrał zespół Aston Villa. W 1965 r., wprowadzono możliwość dokonywania zmian podczas meczu.
Na początku lat osiemdziesiątych, zmieniono system przyznawania punktów za spotkania, od tej pory premiując zwycięstwo zespołu trzema punktami (FIFA wprowadziła ten system dopiero przy okazji Mistrzostw Świata w USA w 1994 r.). W 1983 r., The Football League podpisało lukratywny kontrakt z firmą Canon i po raz pierwszy wprowadzono dla rozgrywek ligowych nową nazwę, pochodzącą od głównego sponsora (Canon League). Do ligi angielskiej zaczęły wpływać wielkie pieniądze, bowiem podpisano również umowę z nadawcą satelitarnym British Sky Broadcasting (Sky TV), który zaoferował dziesiątki milionów funtów za prawo do transmisji spotkań na wyłączność. Od 1987 r., po zakończeniu sezonu zaczęto rozgrywać fazę play-off, dzięki której więcej klubów otrzymywało prawo do walki o awans do wyższej dywizji, co podniosło poziom atrakcyjności rozgrywek. Rozpoczęto również wymianę najgorszych zespołów czwartej dywizji z najlepszymi zespołami Football Conference, stabilizującym tym samym ogólnokrajowy system ligowy.
Ogromne kwoty, jakie wpływały do budżetu organu zarządzającego rozgrywkami spowodowały, że najlepsze kluby angielskie zaczęły się domagać większej puli pieniędzy dla siebie. Zagroziły, że jeśli to nie nastąpi, opuszczą Football League i utworzą własne rozgrywki. Tak też się stało; latem 1992 r., 22 czołowe kluby zorganizowały własne rozgrywki ligowe, FA Premier League. Zarząd nowej ekstraklasy angielskiej podpisał z telewizją Sky TV nowy, osobny kontrakt. The Football League znalazło się w nieporównywalnie gorszej sytuacji; nie tylko w rozgrywkach tych przestały uczestniczyć najlepsze angielskie zespoły, ale liga straciła również wielkie pieniądze z tytułu kontraktu zerwanego przez nadawcę telewizyjnego. FA Premier League zgodziło się natomiast na utrzymanie w porządku angielskiego systemu ligowego i od tej pory najlepsze zespoły The Football League uzyskiwały automatyczny awans do Premiership, zaś najgorsze drużyny Premier League rozpoczynały nowy sezon w najwyższej dywizji Football League.
Jako że nowa angielska ekstraklasa "zwolniła" nazwę pierwszej dywizji, w Football League dokonano reorganizacji. Stara druga dywizja otrzymała nazwę dotychczasowej pierwszej (First Divison), trzecia dywizja – nazwę dotychczasowej drugiej (Second Division), zaś czwarta – nazwę dotychczasowej trzeciej (Third Division). W 1995 r., zwiększono liczbę zespołów występujących w Football League do 72, czym rozgrywki uzyskały ostateczny kształt, istniejący do dziś.
Priorytetem uznano poszukiwanie nowego, wielkiego sponsora, dzięki któremu do ligi wpłynęłoby więcej pieniędzy dla klubów w niej występujących. Przed sezonem 2004/2005, podpisano umowę z kompanią Coca-Cola. Spowodowało to kolejne przemianowanie trzech dywizji Football League. Pierwsza dywizja przyjęła nazwę Football League Championship (The Championship), druga – nazwę Football League One (League One), zaś trzecia dywizja – nazwę Football League Two (League Two).
Do rozgrywek przyjęto 11 nowych zespołów, wcześniej występujących w konkurencyjnej lidze Football Alliance. Football League podzielono na dwie dywizje; dotychczas istniejącą przemianowano na First Division, zaś nowej nadano nazwę Second Division.
Do rozgrywek zaproszono wszystkie kluby występujące dotychczas w najwyższej dywizji Southern League, skupiającej drużyny położone na południu kraju. Nowi członkowie Football League uformowali trzecią dywizję (Third Division). Wyjątkiem był klub Cardiff City, który został przyjęty bezpośrednio do drugiej dywizji, jako najsilniejszy zespół z Walii. W Second Division zastąpił on drużynę Grimsby Town, relegowaną z drugiej do trzeciej dywizji.
Dopiero co wprowadzony w życie format ligi przetrwał tylko rok. Do rozgrywek zaproszono nowe kluby z północnej oraz środkowej Anglii, jako że ostatnie rozszerzenie ligi objęło zespoły położone na południu kraju. Wprowadzono podział na dwie, równoległe sobie trzecie dywizje: północną (Third Division North), do której zaproszono nowe kluby członkowskie, a także południową (Third Division South), do której przesunięto zespoły występujące w Third Division. Grimsby Town, z racji położenia geograficznego, przesunięto do trzeciej dywizji północnej.
Zrezygnowano z pomysłu regionalizacji trzeciej dywizji. Najlepsze drużyny z trzeciej dywizji północnej oraz południowej utworzyły ogólnokrajową Third Division, zaś pozostałe zespoły z trzecich dywizji utworzyły ogólnokrajową czwartą dywizję (Fourth Division).
22 kluby, które w sezonie 1992/1993 miały występować w First Division, zrezygnowały z gry w The Football League i utworzyły własne rozgrywki ligowe (FA Premier League), by osiągnąć większy zysk. W Football League od tej pory nie uczestniczyły już najlepsze angielskie kluby, zaś zwycięzca tych rozgrywek nie zostawał już piłkarskim mistrzem Anglii. The Football League kontrolowała już tylko trzy dywizje piłkarskie. Second Division przemianowano na First Division, Third Division na Second Division, zaś Fourth Division na Third Division.
Jest 59 zespołów, które wzięły udział w 93 ligowych mistrzostwach Anglii Football League First Division, które były prowadzone od 1888/89 aż do sezonu 1991/92 włącznie. Żaden z klubów nie był obecny w każdej z edycji.
