Elida Maria Szarota (ur. 22 listopada 1904 w Paryżu, zm. 23 stycznia 1994 w Wolfenbüttel) – polska profesor Uniwersytetu Warszawskiego, germanistka i romanistka, historyczka literatury, autorka wielu podręczników do nauki języka niemieckiego[1].
Życiorys
Córka Marcelego Szaroty (1876–1951) i Eleonory Kalkowskiej (1883–1937), siostra ekonomisty Ralfa Szaroty (1906–1994).
Urodziła się w Paryżu, gdzie jej matka rozpoczęła 1901 studia przyrodnicze na Sorbonie. Potem studiowała tamże germanistykę i romanistykę. Kontynuowała studia w Genewie, Berlinie i Frankfurcie nad Menem, gdzie w roku 1934 uzyskała na Uniwersytecie Johanna Wolfganga Goethego doktorat na podstawie pracy o francuskim poecie maryjnym, mnichu benedyktyńskim Gautier de Coincy[2][3], przygotowanej pod kierunkiem Erharda Lommatzscha(inne języki)[4].
W listopadzie 1939 jej mąż, Rafał Marceli Blüth, został zastrzelony przez Niemców w jednej z pierwszych egzekucji w czasie okupacji. W dwa miesiące później urodziła syna Tomasza[1].
Po II wojnie światowej pracowała jako lektorka języków obcych. W 1957 uzyskała habilitację na Uniwersytecie Humboldtów w Berlinie Wschodnim na podstawie pracy o Laokoonie Lessinga: Eine Kampfschrift für eine realistische Kunst und Poesie[5] (Pismo w walce o realistyczną sztukę i poezję).
W 1960 została powołana na stanowisko docenta w Katedrze Filologii Germańskiej Uniwersytetu Warszawskiego[2]. W latach 1972–1974 była dyrektorką Instytutu Germanistyki i Zakładu Literaturoznawstwa[2].
Tłumaczyła na język niemiecki Godzinę śródziemnomorską i Zegar słoneczny Jana Parandowskiego[1].
Życie prywatne
Żona Rafała Marcelego Blütha (używała też podwójnego nazwiska Szarota-Blüthowa)[1]. Matka historyka Tomasza Szaroty (ur. 1940)[1].
Dzieła (wybór)
- Künstler, Grübler und Rebellen – Studien zum europäischen Märtyrerdrama des 17. Jahrhunderts, 1967
- Die gelehrte Welt des 17. Jahrhunderts über Polen. Zeitgenössische Texte (ed.), 1972
- Geschichte, Politik und Gesellschaft im Drama des 17. Jahrhunderts, 1976
- Das Jesuitendrama im deutschen Sprachgebiet. Eine Periochen-Edition (ed.), 1979
- Lohensteins Arminius als Zeitroman. Sichtweisen des Spätbarock, 1970
- Stärke, dein Name sei Weib. Bühnenfiguren des 17. Jahrhunderts, 1987
Przypisy
Bibliografia
- Polski Słownik Biograficzny tom XLVII wyd. 2010-2011 s.108-109
- Germanistyka UW. germanistyka.uw.edu.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-21)].
- Jan Parandowski: Mittelmeerstunde: autorisierte Übersetzung von Elida Maria Szarota: Berlin: Rütten & Loening, 1960
- Jan Parandowski: Die Sonnenuhr: ins Deutsche übertragen von Elida Maria Szarota: Bonn: Verlag Biblioteca Christiana, 1965
Identyfikatory zewnętrzne:
