Dynastia Pahlawich (pers. سلسله پهلوی) – ostatnia dynastia perska, panująca w Iranie w latach 1925–1979. Jej założyciel, Reza Szah Pahlawi, obalił zasiadający wcześniej na perskim tronie ród Kadżarów. W 1941 roku przekazał władzę synowi Mohammadowi Rezie Pahlawiemu. W 1967 roku szach koronował na władczynię (szachbanu) swoją małżonkę Farah Pahlawi, która od tego czasu panowała w Persji u jego boku. W czasie rządów dynastii nastąpiło zbliżenie Iranu z Zachodem, zapoczątkowano w tym kraju też głębokie przemiany polityczne i społeczne, cofnięte później w wyniku irańskiej rewolucji islamskiej.