Duranów (województwo świętokrzyskie)

Duranów

wieś
Państwo	Polska
Województwo	świętokrzyskie
Powiat	opatowski
Gmina	Tarłów
Liczba ludności (2011)	241[2][3]
Strefa numeracyjna	15
Kod pocztowy	27-515[4]
Tablice rejestracyjne	TOP
SIMC	0808305[5]
Położenie na mapie gminy Tarłów Duranów
Położenie na mapie Polski Duranów
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego Duranów
Położenie na mapie powiatu opatowskiego Duranów
50°57′53″N 21°37′42″E[1]

Zobacz w indeksie Słownika geograficznego Królestwa Polskiego hasło Duranów

Duranów – wieś sołecka^[6] w Polsce, położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie opatowskim, w gminie Tarłów^[5][7].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego.

Części wsi

Integralne części wsi Duranów^[5]^[7]

SIMC	Nazwa	Rodzaj
0808328	Karczemka	przysiółek
0808311	Zagórze	część wsi

Historia

W wieku XIX Duranów opisano jako: folwark w powiecie opatowskim, gminie Julianów i parafii Gliniany. Posiadał w roku 1881: 4 domy i 31 mieszkańców oraz 494 mórg ziemi dworskiej^[8].

Przypisy

1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 27072
2. Wieś w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-04-16] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
3. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 237 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
5. TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-04-11].
6. Jednostki organizacyjne gminy Tarłów. Urząd Gminy Tarłów. [dostęp 2015-04-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-24)].
7. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
8. Duranów (2), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 228 .