Drżączka średnia

Drżączka średnia
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

wiechlinowce

Rodzina

wiechlinowate

Rodzaj

drżączka

Gatunek

drżączka średnia

Nazwa systematyczna
Briza media L.
Sp. pl. 1:70. 1753

Drżączka średnia (Briza media L.) – gatunek byliny z rodziny wiechlinowatych. Występuje w Europie, zachodniej Azji oraz w rejonie Himalajów i w Maroku. Introdukowana została do Ameryki Północnej i Południowej[3]. W Polsce rośnie na terenie całego kraju[4].

Morfologia

Kwiatostan
Kłoski
Języczek
Pokrój
Tworzy luźne kępy.
Łodyga
Osiąga wysokość 20–50 cm. Kłącze wypuszcza niewielkie rozłogi. Źdźbła prosto wzniesione, słabo ulistnione, często fioletowawe.
Liście
Blaszka liściowa o szorstkim brzegu, szerokości 2–4(5) mm.
Kwiaty
Zebrane w kwiatostan – szeroko rozpierzchłą, piramidalną wiechę długości do 15 cm. Na każdym piętrze po 2 cienkie, faliste gałązki, na szczytach których osadzone są kłoski, kulistojajowate lub sercowate, długości około 7 mm, złożone z 3–12 kwiatów. Plewki dolne wydęte, górne błoniaste, z wyciętym szczytem, zielonkawe do fioletowych. Kwiaty posiadają po 2 znamiona i 3 pręciki. Kwitnie od maja do lipca.

Biologia i ekologia

Bylina, hemikryptofit. Występuje od niżu po położenia górskie, w klimacie oceanicznym. Rośnie w zbiorowiskach trawiastych, jak łąki trzęślicowe, łąki świeże, pastwiska, ubogie i zwarte murawy, polany, zręby. Preferuje stanowiska nasłonecznione, gleby próchniczne, umiarkowanie kwaśne, świeże. Ze względu na małe zapotrzebowanie na składniki pokarmowe może rosnąć na najuboższych glebach. Liczba chromosomów 2n = 14, 28[5].

Zastosowanie

Roślina uprawna
Stosowana jako jeden z gatunków do zakładania łąk średniej jakości. Stanowi składnik paszy, jednak sama posiada dosyć niewielką wartość pokarmową.
Roślina ozdobna
Uprawiana jako bylina rabatowa i na suche bukiety.

Przypisy

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-12-30] (ang.).
  3. Briza media L., [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2024-04-14].
  4. Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, Adam Zając (red.) i inni, Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957.
  5. Briza media na Flora of China [dostęp 2014-01-28].

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!