Drukarnię wzniesiono w 1910. Jest dwukondygnacyjna, zbudowana z wielobarwnej cegły klinkierowej, we wnętrzach bogato zdobiona, m.in. płytkami z secesyjnymi detalami. Posiada cechy renesansu północnego. Według Magdaleny Mrugalskiej-Banaszak[2], obiekt ten wyraźnie odcinał się od typowego dla Poznania przełomu wieków, nurtu ceglanej architektury przemysłowej. Bogate zdobienie i wysokiej jakości materiały wykończeniowe sytuowały go wręcz w nurcie architektury rezydencjonalnej. W okresie PRL dobudowanych zostało kilka nieestetycznych przybudówek.
Od 2008 roku właścicielem budynku Concordii jest spółka Pro Design[3], która zamierzała uruchomić tu Wielkopolskie Centrum Designu (powierzchnie biurowe, park technologiczny, laboratorium, centrum szkoleniowo-doradcze i sale konferencyjne[4]). Latem 2010 rozpoczął się remont generalny budynku połączony z wymianą dachu i okien[4][5], podczas którego odkryto freski na klatce schodowej[6]. Wcześniej odbywały się tutaj wystawy o dużym znaczeniu dla miasta.
Otwarcie Concordia Design, pierwszego w Polsce centrum designu i kreatywności[7], nastąpiło w listopadzie 2011. W 2023 restauracja "Concordia Taste" znalazła się w zestawieniu 35. najlepszych europejskich restauracji czasopisma "The Guardian"[8].
↑Atlas architektury Poznania, JanuszJ.Pazder (red.), AleksandraA.Dolczewska, Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 2008, s. 330, ISBN 978-83-7503-058-7, OCLC316600366.
.JPG)
