|
| Pełne imię i nazwisko
|
Dominic James Dwyer
|
| Data i miejsce urodzenia
|
30 lipca 1990
Cuckfield
|
| Wzrost
|
174 cm
|
| Pozycja
|
napastnik
|
| Informacje klubowe
|
| Klub
|
Orlando City
|
| Numer w klubie
|
14
|
| Kariera juniorska
|
|
|
| Kariera seniorska[a]
|
|
|
| Kariera reprezentacyjna[b]
|
|
|
- ↑ Aktualne na: 1 stycznia 2018. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
- ↑ Aktualne na: 1 stycznia 2018.
|
|
|
Dominic James „Dom” Dwyer (ur. 30 lipca 1990 w Cuckfield) – amerykański piłkarz pochodzenia angielskiego występujący na pozycji napastnika, obecnie zawodnik Orlando City.
Żonaty z Sydney Leroux, zawodową piłkarką[1].
Kariera klubowa
Dwyer urodził się w miejscowości Cuckfield, na południu Anglii. Członkowie jego rodziny byli związani z Royal Air Force, w związku z czym w dzieciństwie kilkukrotnie zmieniał miejsce zamieszkania, ostatecznie osiadając w Norwich[2]. Tam przez kilka lat terminował w akademii Norwich City FC, po czym klub zrezygnował z jego usług[3]. Przez cały okres dorastania zmagał się z problemami zdrowotnymi (trzy razy musiał pauzować z powodu złamania kości stopy), przez co jego dalsza gra w piłkę często stawała pod znakiem zapytania[4]. W międzyczasie przez kilka miesięcy mieszkał z matką w Londynie i występował w tamtejszym półprofesjonalnym zespole Staines Town FC[3]. Po powrocie do Norfolk przez trzy lata uczęszczał do College of West Anglia, gdzie wyrobił licencję trenerską FA Licence 1[5]. Wziął wówczas udział w projekcie sportowym King’s Lynn Community Football, w ramach którego miał możliwość występów w szóstej lidze angielskiej, w barwach drużyny King’s Lynn FC[6].
W późniejszym czasie Dwyer, za pośrednictwem projektu Community Football, wziął udział w meczach próbnych organizowanych przez przedsiębiorstwo Soccer Icon USA na boiskach treningowych londyńskiego zespołu Queens Park Rangers FC[7]. Po udanym występie skorzystał z propozycji Joego McLaughlina – koordynatora Soccer Icon, przyjmując stypendium naukowe w amerykańskim Tyler Junior College w Teksasie[8]. Po przeprowadzce do Stanów Zjednoczonych występował w barwach szkolnej drużyny Tyler Apaches; w 2010 roku otrzymał nagrodę NJCAA National Player of the Year[9]. Po dwóch latach spędzonych w Tyler przeniósł się na University of South Florida w Tampie, gdzie w 2011 roku jako gracz uczelnianego zespołu South Florida Bulls został wybrany do drużyny NSCAA All-American Second Team, a także otrzymał nagrodę Big East Offensive Player of the Year[10]. W styczniu 2012 podpisał umowę z programem Generation Adidas[11].
Kilka dni później Dwyer został wybrany w MLS SuperDraft (z szesnastego miejsca) przez Sporting Kansas City[12]. Pierwszy mecz rozegrał w nim 29 maja 2012 z Orlando City (3:2) w rozgrywkach U.S. Open Cup, zaś w Major League Soccer zadebiutował 1 września tego samego roku w wygranym 2:1 spotkaniu z Toronto FC. W swoim premierowym sezonie 2012 zajął ze Sportingiem pierwsze miejsce w konferencji wschodniej oraz triumfował w pucharze Stanów Zjednoczonych – U.S. Open Cup. Pełnił jednak wyłącznie rolę głębokiego rezerwowego i sporadycznie pojawiał się na boiskach[13]. W grudniu 2012 trenował ze St. Mirren FC, lecz oferta wypożyczenia złożona przez szkocki zespół została odrzucona przez Sporting[14]. Ostatecznie w marcu 2013 udał się na kilkumiesięczne wypożyczenie do współpracującego ze Sportingiem, trzecioligowego zespołu Orlando City SC[15]. Tam od razu został gwiazdą ekipy – w sezonie 2013 triumfował z Orlando w rozgrywkach USL Pro, a w finale ligi z Charlotte Eagles (7:4) strzelił cztery gole[16]. Sam został natomiast królem strzelców regularnego sezonu z piętnastoma bramkami na koncie (ex aequo z José Angulo)[17].
Po powrocie do Sportingu, Dwyer wywalczył sobie pewne miejsce w wyjściowym składzie ekipy prowadzonej przez Petera Vermesa. Premierowego gola w najwyższej klasie rozgrywkowej strzelił 3 sierpnia 2013 w przegranej 2:3 konfrontacji z New York Red Bulls. W sezonie 2013 wygrał ze Sportingiem konferencję wschodnią, strzelając zwycięskiego gola w finale z Houston Dynamo (2:1)[18], a następnie wywalczył mistrzostwo MLS. W sezonie 2014 strzelił dwadzieścia dwa gole w regularnym sezonie, zostając wicekrólem strzelców MLS (ustąpił jedynie Bradleyowi Wright-Phillipsowi)[19]. W 2015 roku wygrał natomiast po raz drugi U.S. Open Cup i został królem strzelców tej edycji pucharu (z pięcioma bramkami), dzieląc się tym osiągnięciem z kolegą klubowym Krisztiánem Némethem[20]. Ogółem barwy Sportingu reprezentował przez pięć lat.
W lipcu 2017 Dwyer powrócił do Orlando City SC, występującego już w rozgrywkach MLS. Jego poprzedni klub otrzymał w zamian rekordowe 1,6 miliona dolarów do puli allocation money (900 tysięcy + 700 tysięcy zależne od występów gracza), co uczyniło go bohaterem najwyższego transferu między zespołami w historii ligi[21]. W styczniu 2018 podpisał nowy, trzyletni kontrakt z Orlando[22].
Kariera reprezentacyjna
W marcu 2017 Dwyer otrzymał amerykańskie obywatelstwo, po ośmiu latach zamieszkiwania w tym kraju[23]. W reprezentacji Stanów Zjednoczonych zadebiutował za kadencji selekcjonera Bruce’a Areny, 1 lipca 2017 w wygranym 2:1 meczu towarzyskim z Ghaną. W tym samym spotkaniu strzelił również pierwszego gola w kadrze narodowej. W tym samym miesiącu został powołany na Złoty Puchar CONCACAF, podczas którego rozegrał dwa mecze (obydwa w wyjściowym składzie) i zdobył bramkę w konfrontacji fazy grupowej z Panamą (1:1). Po zakończeniu fazy grupowej został zastąpiony w składzie przez Jozy’ego Altidore'a[24] i już bez jego udziału Amerykanie – pełniący rolę gospodarzy – triumfowali w Złotym Pucharze po pokonaniu w finale Jamajki (2:1).
Przypisy
- ↑ Sydney Leroux reunites with Dom Dwyer after trade to Orlando. [w:] ESPN [on-line]. espn.com, 2 lutego 2018. [dostęp 2018-03-07]. (ang.).
- ↑ Brian Straus: Dom Dwyer finds his unexpected home in American soccer. [w:] Sports Illustrated [on-line]. soccer.si.com, 29 listopada 2013. [dostęp 2018-03-07]. (ang.).
- ↑ a b Bob Williams: Dom Dwyer: The making of an American hero. [w:] The Daily Telegraph [on-line]. telegraph.co.uk, 5 lipca 2017. [dostęp 2018-03-07]. (ang.).
- ↑ Charles Boehm: Long shot: White House visit marks proud milestone for Sporting KC striker, USMNT hopeful Dom Dwyer. [w:] Major League Soccer [on-line]. mlssoccer.com, 1 października 2014. [dostęp 2018-03-07]. (ang.).
- ↑ Dom Dwyer. [w:] King’s Lynn Community Football [on-line]. kingslynncommunityfootball.co.uk. [dostęp 2018-03-07]. (ang.).
- ↑ J.R. Eskilson: College Soccer Professor: World’s top youth academies deepen recruiting pool. [w:] Goal.com [on-line]. goal.com, 14 października 2011. [dostęp 2018-03-07]. (ang.).
- ↑ Owen Amos: Why more British students are taking US soccer scholarships. [w:] BBC [on-line]. bbc.com, 15 września 2015. [dostęp 2018-03-07]. (ang.).
- ↑ Andy Warren: Dom Dwyer is the Englishman rejected by Norwich who has gone on to star in the MLS, play for the USA and marry an international footballer... but he still has his sights on the Premier League. [w:] Daily Mail [on-line]. dailymail.co.uk, 12 września 2017. [dostęp 2018-03-07]. (ang.).
- ↑ Former NJCAA stars making impact at Gold Cup. [w:] National Junior College Athletic Association [on-line]. njcaa.org, 12 lipca 2017. [dostęp 2018-03-07]. (ang.).
- ↑ Tom Zebold: Dwyer Named Big East Offensive Player of the Year. [w:] South Florida Bulls [on-line]. gousfbulls.com, 11 listopada 2011. [dostęp 2018-03-07]. (ang.).
- ↑ Travis Clark: Generation adidas: 5 things to know about Dom Dwyer. [w:] Major League Soccer [on-line]. mlssoccer.com, 5 stycznia 2012. [dostęp 2018-03-07]. (ang.).
- ↑ Thad Bell: Dwyer gives Sporting KC yet another dynamic striker. [w:] Major League Soccer [on-line]. mlssoccer.com, 12 stycznia 2012. [dostęp 2018-03-07]. (ang.).
- ↑ Bob Williams: Dom Dwyer: I used to dream of playing for England but things change. A USA call-up would be hard to turn down. [w:] The Daily Telegraph [on-line]. telegraph.co.uk, 26 października 2015. [dostęp 2018-03-07]. (ang.).
- ↑ Sporting Kansas City's Dom Dwyer not joining St Mirren. [w:] BBC [on-line]. bbc.com, 3 stycznia 2013. [dostęp 2018-03-07]. (ang.).
- ↑ Kurt Austin: Sporting Kansas City's Dom Dwyer not joining St Mirren. [w:] Sporting Kansas City [on-line]. sportingkc.com, 14 marca 2013. [dostęp 2018-03-07]. (ang.).
- ↑ Kevin Mercer: Our City: The Legend of Dom Dwyer. [w:] SB Nation [on-line]. themaneland.com, 30 lipca 2017. [dostęp 2018-03-07]. (ang.).
- ↑ Nicholas Murray: Former USL Standout Dwyer Earns U.S. Selection. [w:] United Soccer League [on-line]. uslsoccer.com, 25 czerwca 2017. [dostęp 2018-03-07]. (ang.).
- ↑ Steve Brisendine: Sporting Kansas City's Dom Dwyer adds to impressive year with "classy" winner vs. Dynamo. [w:] Major League Soccer [on-line]. mlssoccer.com, 24 listopada 2013. [dostęp 2018-03-07]. (ang.).
- ↑ Steve Brisendine: Sporting Kansas City 0, New York Red Bulls 2 | MLS Match Recap. [w:] Major League Soccer [on-line]. mlssoccer.com, 27 października 2014. [dostęp 2018-03-07]. (ang.).
- ↑ Josh Hakala: 2015 Lamar Hunt US Open Cup statistical leaders: Goals, assists, points. [w:] Lamar Hunt U.S. Open Cup [on-line]. thecup.us, 15 maja 2015. [dostęp 2018-03-07]. (ang.).
- ↑ Dom Dwyer: England-born striker joins Orlando City in record-breaking MLS deal. [w:] BBC [on-line]. bbc.com, 26 lipca 2017. [dostęp 2018-03-07]. (ang.).
- ↑ Dom Dwyer signs three-year contract extension with Orlando City SC. [w:] The Guardian [on-line]. theguardian.com, 3 stycznia 2018. [dostęp 2018-03-07]. (ang.).
- ↑ Ryan Rosenblatt: Dom Dwyer gets American citizenship, will be able to play for the USMNT. [w:] Fox Sports [on-line]. foxsports.com, 16 marca 2017. [dostęp 2018-03-07]. (ang.).
- ↑ Ben Gartland: Dom Dwyer released from USMNT Gold Cup roster. [w:] SB Nation [on-line]. thebluetestament.com, 16 lipca 2017. [dostęp 2018-03-07]. (ang.).
Bibliografia
Składy reprezentacji Stanów Zjednoczonych
