Terminem Dixiecrat (oficjalna nazwa: Demokraci Praw Stanowych, zaś słowo Dixie jest potoczną nazwą południa kraju) określano tę frakcję amerykańskiejPartii Demokratycznej, która sprzeciwiała się rozszerzeniu praw obywatelskich dla ludności kolorowej, dyskryminowanej właśnie w tej części Stanów. Potem niektórzy z nich związali się z Partią Republikańską, która z racji swego konserwatywnego programu bardziej im odpowiadała, niż coraz bardziej liberalni demokraci.
Co prawda Thurmond (który w trakcie kampanii powiedział m.in.: armia nie będzie miała tylu żołnierzy, by wprowadzić Murzynów do naszych domów, kościołów, kin, teatrów i basenów) i Wright nie mieli najmniejszych szans na zwycięstwo, które odniósł, wbrew wszelkim przewidywaniom, Truman, ale zebrali łącznie 1 175 930 głosów (2,4%), co dało im 39 miejsc w Kolegium Elektorów Stanów Zjednoczonych (ze stanów: Alabama, Luizjana, Missisipi i Karolina Południowa, oraz jednego zbuntowanego z Tennessee). Trzeba tu nadmienić, że ani Thurmond, ani inni prominentni działacze Dixiecratów formalnie nie przestali być członkami Partii Demokratycznej. Thurmond został zresztą potem z jej ramienia senatorem.
Dixiecraci nie istnieli potem jako formalna siła polityczna, ale dalej liczyli się, jako nieformalna, monopolizując dalej władzę w regionie. Potem niektórzy z nich, jak Thurmond czy Jesse Helms z Karoliny Północnej, zmienili przynależność partyjną na republikanów, przyczyniając się do zdominowania przez nich Głębokiego Południa (Deep South).
Dixiecraci pomogli też kandydatowi republikanów, Barry’emu Goldwaterowi, zdobyć podczas wyborów w roku 1964 pięć stanów Głębokiego Południa, mimo że w całej reszcie kraju miażdżącą przewagę uzyskał Lyndon B. Johnson, któremu dixiecraci mieli za złe popisanie ustawy ostatecznie likwidującą segregację rasową w całym kraju (co znamienne, kandydatem Johnsona na wiceprezydenta był właśnie Humphrey).
Podczas wyborów w 1968 były gubernator Alabamy i zdecydowany zwolennik segregacji kandydował z ramienia tzw. Amerykańskiej Partii Niezależnych i zdobył 9 901 118 głosów (13,5%) i 46 elektorskich (z Alabamy, Arkansas, Georgii, Luizjany i Missisipi, oraz jeden z Karoliny Północnej).
