Urodził się w Manchesterze jako syn Doreen (z domu Hattersley) i Herberta Simona Warnera, pochodzenia rosyjsko-żydowskiego właściciela domu spokojnej starości[4]. Był nieślubnym dzieckiem wychowanym przez każdego z rodziców (każdego z osobna), ostatecznie został pod opieką ojca i macochy[5]. Uczęszczał do Feldon School w Royal Leamington Spa w hrabstwie Warwickshire i uczył się aktorstwa w Royal Academy of Dramatic Art (RADA) w Londynie. Podczas gdy chodził do szkoły, utrzymywał się pracując jako sprzedawca książek[6].
Kariera
Po studiach dołączył do Royal Shakespeare Company, gdzie spędził kilka lat grając Hamleta w adaptacji sztuki Szekspira. Debiutował na ekranie jako młodszy brat tytułowego bohatera (w tej roli Albert Finney) w przygodowej komedii muzycznej Tony’ego RichardsonaPrzygody Toma Jonesa (Tom Jones, 1963), ale tak naprawdę wywarł wrażenie trzy lata potem jako ekscentryk tytułowy Morgan Delt w komedii Karela ReiszaMorgan: przypadek do leczenia (Morgan: A Suitable Case for Treatment, 1966) z udziałem Vanessy Redgrave, Roberta Stephensa i Bernarda Bresslawa. Kreacja ta przyniosła mu nominację do nagrody BAFTA '67 dla najlepszego aktora brytyjskiego. W miniserialu BBCWojny róż (The Wars of the Roses, 1965) zagrał króla Henryka VI[7].
Ciężkie czasy na początku lat 70. zmusiły go do rezygnacji z pracy scenicznej i dostał rozwód od jego pierwszej żony Harriet Lidgren, z którą był w związku w latach 1969–1972. Jego pierwszy film, który odniósł sukces to Richarda DonneraOmen (The Omen, 1976) z Gregorym Peckiem i Lee Remick. Przez następne pięciolecie, skupił cały swój czas na pracy. Był nominowany do nagrody Emmy za rolę Reinharda Heydricha w miniserialu NBC Holocaust (1978)[8]. Jako John Leslie Stevenson w melodramacie przygodowym Nicholasa MeyeraPodróż w czasie (Time After Time, 1979) obok Malcolma McDowella i Mary Steenburgen zdobył nominację do nagrody Saturna. W 1981 otrzymał swoją pierwszą nagrodę Emmy za rolę Pomponiusa Falco w miniserialu ABC Masada (1981) z udziałem Petera O’Toole, Petera Straussa i Barbary Carrery.
Użyczył swojego głosu postaciom gier komputerowych: Privateer 2: The Darkening (1996) jako Rhinehart, Fallout (1997) jako Morfeusz i Baldur's Gate II: Shadows of Amn (2000) jako Jon Irenicus.
W 2001 wystąpił na Broadwayu w roli Andrew Undershafta w komedii George’a Bernarda ShawaMajor Barbara[9], za którą został uhonorowany nagrodą Theatre World i był nominowany do nagrody Drama Desk[10].
Życie prywatne
W latach 1981–2002 był żonaty z Sheilah Kent[11], z którą ma córkę Melissę (ur. 1982)[12][13].
Śmierć
Zmarł 24 lipca 2022 w Denville Hall w Northwood, jednej z dzielnic Londynu, półtora roku po zdiagnozowaniu u niego raka płuc[14]. Zmarł pięć dni przed swoimi 81 urodzinami[15].