Jego rodzicami byli Richard Thomas Hammett i Annie Bond Dashiell (forma Dashiell to zanglicyzowana postać francuskiego: De Chiel). Dorastał w Filadelfii i Baltimore. Sam (tak był nazywany zanim zaczął pisać) porzucił szkołę w wieku 13 lat i wykonywał różne prace, zanim zatrudnił się w Narodowej Agencji Detektywistycznej Pinkertona w San Francisco. Pracował w niej jako detektyw od 1915 do 1921, z przerwą na służbę wojskową podczas I wojny światowej. Służył w Zmotoryzowanym Korpusie Medycznym US Army. Zachorował na „hiszpankę”, a później zapadł na gruźlicę i w rezultacie okres wojenny spędził jako pacjent w szpitalu w Ameryce. W 1921 ożenił się z pielęgniarką, Josephine Dolan. Miał z nią dwie córki: Mary Jane (ur. 1921) i Josephine (ur. 1926). Następnie podjął pracę w reklamie, ale po pewnym czasie zajął się pisarstwem. Inspirację dała mu praca prywatnego detektywa, którym także jest bohater jego powieści – Sam Spade.
W 1930 zaangażował się uczuciowo w związek z Nell Martin, autorką opowiadań i powieści. Zadedykował jej Szklany klucz, a ona jemu w rewanżu – powieść Kochankowie powinni się pobierać (Lovers Should Marry). W 1931 poznał dramatopisarkę Lillian Hellman i miał z nią trwający trzydzieści lat romans.
Ostatnią powieść napisał w 1934. Resztę życia poświęcił działalności lewicowej. Stał się skrajnym antyfaszystą, a w 1937 wstąpił do Komunistycznej Partii Stanów Zjednoczonych i w okresie współpracy niemiecko-radzieckiej działał w Keep America Out of War Committee, przeciwko włączeniu się Stanów Zjednoczonych do II wojny światowej. W 1942, po Pearl Harbor, wstąpił do wojska. Pomimo iż był inwalidą wojennym z I wojny – ofiarą gruźlicy – użył swoich wpływów, aby ponownie przystąpić do służby. Większość wojny spędził jako sierżant na Aleutach, gdzie redagował gazetę wojskową. Skończył wojnę z rozedmą płuc.
W 1951 przez 5 miesięcy przebywał w więzieniu za lekceważenie sądu (odmowę zeznań)[1]. W latach 50. był przesłuchiwany przez komisję Kongresu Stanów Zjednoczonych (maccartyzm). Złożył oświadczenie na temat swojej działalności politycznej, po czym odmówił dalszej współpracy z komisją, która w konsekwencji umieściła go na tzw. czarnej liście Hollywoodu.
Przez wiele lat borykał się z chorobą alkoholową[1]. Zmarł 10 stycznia 1961 w nowojorskim szpitalu Lenox Hill na raka płuca, zdiagnozowanego dwa miesiące przed śmiercią.
1923 Godzina w zbiorze opowiadań Miejskie historie (One Hour, wyd. pol. C&T, Toruń 2010)
1923 Śmierć na Pine Street w zbiorze opowiadań Miejskie historie (Death on Pine Street, wyd. pol. C&T, Toruń 2010)
1923 Morderca posiłkowy w zbiorze opowiadań Miejskie historie (The Assistant Murderer, wyd. pol. C&T, Toruń 2010)
1923 The House Dick
1923 Anioł z okienka w zbiorze opowiadań Miejskie historie (The Second-Story Angel, wyd. pol. C&T, Toruń 2010)
1923 The Man Who Killed Dan Odams
1923 Afraid of a Gun
1923 Zigzags of Treachery
1923 Idiotyczna sprawa w zeszycie Osmalona fotografia (The Gatewood Caper, wyd. pol. 1988, Warszawa Iskry) oraz jako Afera Gatewoodów w miesięczniku Literatura nr 3 z 1987
1925 Dwie martwe Chinki (Dead Yellow Women, wyd. pol. 1987, Warszawa Iskry)
1925 The Gutting of Couffignal
1925 Osmalona fotografia (wyd. pol. 1988, Warszawa Iskry) lub Osmalona twarz w zbiorze opowiadań Wielki skok (The Scorched Face, wyd. pol. AMAX, Warszawa 1992)
1925 The Whosis Kid
1925 Corkscrew
1925 Żona zbira w zbiorze opowiadań Miejskie historie (Ruffian's Wife, wyd. pol. C&T, Toruń 2010)
1926 The Advertising Man Writes a Love Letter
1927 Wielki skok w zbiorze opowiadań Wielki skok (The Big Knockover, wyd. pol. AMAX, Warszawa 1992)
.jpg)
