Od 1977 do 1979 działacz ROPCiO. Po 1979 członek nieformalnego kierownictwa gdańskiego środowiska RMP. Uczestnik licznych manifestacji, wielokrotnie zatrzymywany i szykanowany przez SB. W maju 1980 uwięziony na 3 miesiące, rozpoczął głodówkę protestacyjną. Spontanicznie zorganizowana w jego obronie akcja spowodowała, że stał się jednym z najbardziej znanych działaczy RMP. W sierpniu 1980 aktywny uczestnik pierwszych dni strajku w Stoczni Gdańskiej im Lenina. Od 1981 przewodniczący regionalnego Komitetu Obrony Więzionych za Przekonania w Gdańsku, przewodniczący ogólnopolskiego KOWzP[2]. Od 13 grudnia 1981 do końca 1982 ukrywał się[3]. Członek założyciel Klubu Myśli Politycznej im. Konstytucji 3 Maja w Gdańsku, w 1987 – Gdańskiego Klubu Politycznego im. Lecha Bądkowskiego[4]. Po 1989 był zaangażowany w działalność społeczną (m.in. organizował pomoc humanitarną dla Ukrainy).
Zmarł wskutek zapalenia płuc[5]. Pochowany na Cmentarzu Srebrzysko w Gdańsku (rejon I, taras I, grób 25)[6].
W 1995 za wybitne zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce oraz za osiągnięcia w pracy zawodowej został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[2].
