Cú Chuarán należał do bocznej linii rodu osiedlonej w Mag nEinli lub Eilne („Równina Nieczysta”), równinie między rzekami Bann a Bushe w hr. Antrim. Ta równina była zdobyta przez Dál nAraidi około połowy VII w. Według Księgi z Leinsteru objął tron Dál nAraidi po śmierci Áeda III Aireda (zm. 698 r.). Po dziewięciu latach panowania zdobył tron Ulaidu. Otrzymał go po abdykacji Bécca I Bairrche mac Blathmaic z Dál Fiatach w 707 r. Cú Chuarán poprowadził atak na irlandzkie ziemie Dál Riaty w północno-wschodnim hrabstwie Antrim. Niezbyt długo cieszył się władzą, bowiem następnego roku zginął z ręki Scandala Finda (Findchú) húa Rotain z Dál nAraidi. Po jego śmierci tron Dál nAraidi przeszedł na dalekiego kuzyna, Lethlobara I mac Echach, zaś Ulaidu na Áeda II Róina, syna Bécca I z Dál Fiatach.
Book of Leinster, formerly Lebar na Núachongbála, Vol. I, ed. R. I. Best, O. Bergin and M. A. O'Brien, first edition, Dublin 1954, s. 193 i 195.
Charles-Edwards T. M., Early Christian Ireland, Cambridge University Press 2004, s. 65, 626, ISBN 0-521-36395-0.
The Chronicle of Ireland, transl. with an introduction and notes T. M. Charles-Edwards, Vol. 1, Liverpool University Press 2006, s. 182-183, ISBN 978-0-85323-959-8.
