Czechów Górny

Czechów Górny

część miasta Lublina
Państwo	Polska
Województwo	lubelskie
Miasto	Lublin
W granicach Lublina	1 stycznia 1959[1]
SIMC	0954834[2]
Populacja (1943) • liczba ludności	2449
Tablice rejestracyjne	LU
Położenie na mapie Lublina Czechów Górny
Położenie na mapie Polski Czechów Górny
Położenie na mapie województwa lubelskiego Czechów Górny
51°15′53″N 22°32′30″E

Czechów Górny – dawniej wieś, od 1959 peryferyjna część miasta Lublina, leżąca w jego północnej części. Rozpościera się w rejonie ulicy Koncertowej. Wraz z Czechowem Dolnym, włączonym do Lublina w 1916 roku, wchodzi w skład dzielnicy Czechów.

Historia

Dawniej samodzielna miejscowość. Od 1867 w gminie Konopnica w powiecie lubelskim. W okresie międzywojennym miejscowość należała do ówczesnego województwa lubelskiego. 1 września 1933 utworzono gromadę Czechów w granicach gminy Konopnica^[3]. Podczas II wojny światowej Czechów włączono do Generalnego Gubernatorstwa (dystrykt lubelski), cały czas w gminie Konopnica. W 1943 roku liczba mieszkańców wynosiła 2449^[4].

Po II wojnie światowej wojnie Czechów należał do powiatu lubelskiego w województwie lubelskim jako jedna z 26 gromad gminy Konopnica^[5]. W związku z reorganizacją administracji wiejskiej jesienią 1954, miejscowość weszła w skład nowo utworzonej gromady Czechów^[6]. 1 stycznia 1959 gromadę Czechów zniesiono, a jej obszar – w tym Czechów – włączono do Lublina^[1].

Przypisy

1. Dz.U. z 1958 r. nr 69, poz. 34
2. Wyszukiwanie. eteryt.stat.gov.pl. [dostęp 2022-06-30]. (pol.).
3. Lubelski Dziennik Wojewódzki. 1933, nr 22, poz. 181
4. Amtliches Gemeinde- und Dorfverzeichnis fuer das GG.
5. Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa.
6. Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Lublinie z dnia 3 grudnia 1954 r., Nr. 15, Poz. 64

Zobacz też

• Czechów Północny