Cubryńska Dziura III

Cubryńska Dziura III

Plan jaskini
Państwo	Polska
Województwo	małopolskie
Położenie	Tatry Wysokie Dolina Rybiego Potoku
Właściciel	Skarb Państwa (Tatrzański Park Narodowy)
Długość	5,5 m
Deniwelacja	2,5 m
Wysokość otworów	2016 m n.p.m.
Wysokość otworów nad dnem doliny	106 m
Ekspozycja otworów	ku NW
Data odkrycia	znana od dawna
Kod	(nr inwentarzowy PIG) T.L-22.07
Położenie na mapie Tatr Cubryńska Dziura III
Położenie na mapie Karpat Cubryńska Dziura III
49°11′29″N 20°03′22″E

Cubryńska Dziura III (Górna Dziura) – jaskinia, a właściwie schronisko, w Dolinie Rybiego Potoku w Tatrach Wysokich. Wejście do niej znajduje się w północnym zboczu Cubryny opadającym z Małej Galerii Cubryńskiej, w pobliżu jaskiń Cubryńska Dziura I i Cubryńska Dziura II, na wysokości 2016 metrów n.p.m. Długość jaskini wynosi 5,5 metrów, a jej deniwelacja 2,5 metrów^[1].

Zaraz za Mnichem z małą ilością śniegu Mała Galeria Cubryńska. W ścianie poniżej znajduje się jaskinia

Opis jaskini

Jaskinię stanowi idący stromo do góry, prosty korytarz zaczynający się w dużym, prostokątnym otworze wejściowym, a kończący wnęką po 5 metrach^[2].

Przyroda

W jaskini nie ma nacieków. Na ścianach rosną porosty^[2].

Historia odkryć

Ze względu na to, że bardzo duży otwór jaskini jest dobrze widoczny ze szlaku prowadzącego do Wrót Chałubińskiego wiedziano o niej od dawna. Jak podał Władysław Cywiński, pierwszymi, którzy zwiedzili jaskinię byli A. Lachiewicz i M. Pawlikowski. Było to 24 września 1999 roku przy okazji wspinaczki drogą o nazwie Cubryński Komin z Dziurami. Jaskinię nazwano wtedy Górna Dziura^[2].

Przypisy

1. Jaskinie Tatr [online], 16 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-16] .
2. Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2017-08-27]  (pol.).