Jaskinia składa się z dwóch równoległych kominów. Jeden ma 5 metrów wysokości i dochodzi się do niego ze stromo wznoszącego się, a później opadającego korytarza, który ma początek w bardzo dużym otworze wejściowym (8 metrów wysokości, szerokość od 2 do 5 metrów)..
Do drugiego komina. o wysokości 4 metrów, można dostać się ciągiem (stroma ścianka i dwa prożki), odchodzącym z korytarza tuż przy otworze[2].
Przyroda.
W jaskini występuje deszcz podziemny. Ściany są wilgotne. Do końca korytarzy dochodzi światło.
Ze względu na to, że bardzo duży otwór jaskini jest dobrze widoczny ze szlaku prowadzącego do Wrót Chałubińskiego wiedziano o niej od dawna.
Jak podał Władysław Cywiński, pierwszymi, którzy zwiedzili jaskinię byli A. Lachiewicz i M. Pawlikowski. Było to 24 września 1999 roku przy okazji wspinaczki drogą o nazwie Cubryński Komin z Dziurami. Jaskinię nazwano wtedy Dolna Dziura[2].
Przypisy
↑Jaskinie Tatr [online], 16 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-16].