Cmentarz żołnierzy radzieckich w Milejczycach – cmentarz wojenny z II wojny światowej, położony przy wjeździe do wsi Milejczyce od strony wschodniej. Pochowano na nim 1614 żołnierzy, z których zidentyfikowanych zostało 145.
Historia
Cmentarz został urządzony w 1949 na miejscu, gdzie 20 lipca 1944 rozegrało się starcie radziecko-niemieckie[1]. Pochowano na nim żołnierzy radzieckich poległych od 1941 do 1944 w walkach w rejonie Czeremchy, Drohiczyna, Siemiatycz, Milejczyc i Mielnika, łącznie 1614 osób[2]. Część poległych była pierwotnie pochowana w okolicach wymienionych miejscowości[3].
Nekropolia zajmuje obszar 0,17 ha[4], na którym wytyczono 58 zbiorowych grobów ułożonych w rzędach[3]. Większość pochowanych nie została dotąd zidentyfikowana, chociaż sukcesywnie udaje się ustalać personalia kolejnych poległych[1].
W centralnej części cmentarza znajduje się pomnik w formie betonowego podwyższenia z rzeźbą dwóch dłoni wydostających się spod ziemi. Poniżej umieszczono napis „Bohaterskim żołnierzom Armii Radzieckiej poległym w walce z hitleryzmem w latach 1941–1944. Cześć ich pamięci”. Na prawo od rzeźby znajduje się metalowy krzyż prawosławny[3]. Na zbiorowych grobach znajdują się granitowe tablice, na których wskazano nazwiska zidentyfikowanych żołnierzy oraz podano liczbę osób niezidentyfikowanych.
Jednym z pochowanych na cmentarzu jest Bohater Związku RadzieckiegoMichaił Czupiłko. Otrzymał on pośmiertnie (w sierpniu 1944) tytuł za swój udział w walkach w rejonie rohaczowskim obwodu homelskiego na Białorusi w czerwcu 1944, zginął zaś w lipcu tegoż roku w boju pod Kuzawą[5].
↑Andrzej Michałowski, Alicja Sulimierska, Elżbieta Baniukiewicz: Studia i Materiały. Wykaz zabytkowych cmentarzy w Polsce. Województwo Białostockie. Warszawa: Ośrodek Ochrony Zabytkowego Krajobrazu. Narodowa Instytucja Kultury, 1996, s. 39.