Pierwsi chrześcijanie na terenie obecnego Iraku pojawili się w I wieku[3]. W VII wieku po zajęciu ziem przez Arabów, chrześcijanie zamieszkujący obecny Irak musieli płacić podatek od wyznania. Dzięki podatkowi, Arabowie nie zmuszali chrześcijan do zmiany wiary. W latach 90. XX wieku w Iraku żyło 1,2 mln chrześcijan[1]. W 2003 roku w Iraku żyło 1,5 mln asyryjskich chrześcijan[3].
W latach 2003–2014 liczba chrześcijan żyjących w Iraku zmniejszyła się o milion trzysta pięćdziesiąt tysięcy w wyniku prześladowań[4]. W 2009 roku po serii ataków bombowych w Mosulu, z miasta uciekła połowa chrześcijan[5]. 31 października islamscy terroryści zaatakowali katedrę kościoła katolickiego obrządku syryjskiego, zabijając 58 osób i raniąc około 60[5]. Większość uchodźców przeniosło się na północ kraju (do Kurdystanu), choć obecnie uciekają za granicę w wyniku zajęcia większości Kurdystanu przez Państwo Islamskie.
Grupy chrześcijan
Chrześcijan w Iraku dzieli się na cztery grupy[6]:
Chrześcijanie w Iraku są traktowani jako kolaboranci współpracujący ze światem zachodnim[5]. W ramach walki z chrześcijaństwem, muzułmanie wypędzają chrześcijan, dokonują egzekucji, porywają kobiety i dzieci (traktując porwanych jako łup wojenny) oraz niszczą kościoły. Domy zamieszkane przez chrześcijan oznacza się literą „N” (Nazarejczyk)[4]. Po oznaczeniu domu literą „N”, budynek przechodzi na własność muzułmanów[4]. Kobiety są zbiorowo gwałcone, po czym często popełniają samobójstwo. W niektórych miejscach muzułmanie zmuszają chrześcijan do płacenia okupu w wysokości 200 dolarów[3]. W Mosulu chrześcijanie zobowiązani są do płacenia podatku, jeśli chcą zachować wiarę[1].
Obecnie sytuacja chrześcijan mieszkających na północy jest wyjątkowo trudna w związku z działaniami Państwa Islamskiego. Nielicznym chrześcijanom oraz innym ofiarom terrorystów z ISIS pomocy udzielają Kurdowie[7]. Chrześcijan zabija się poprzez strzał w tył głowy lub poprzez ścięcie głowy[7].
Open Doors w 2015 roku umieścił Irak na trzecim miejscu w rankingu państw najbardziej prześladujących chrześcijan po Korei Północnej i Somalii (w 2014 Irak zajmował 4. miejsce)[6].
W 2006 zamordowano arcybiskupa z Mosulu, Paulosa Faraja Rahho. Został on ścięty, a jego ciało zostało porąbane i wyrzucone na śmietnik[3].
