Caroline Michaelis Böhmer Schlegel Schelling
2 września 1763 Getynga
7 września 1809 Maulbronn
niemiecka
pisarstwo
romantyzm
Caroline Schelling[1][2], urodzona jako Caroline Michaelis (ur. 2 września 1763 w Getyndze, zm. 7 września 1809 w Maulbronn) – niemiecka pisarka i tłumaczka epoki romantyzmu.
Była córką profesora, Johanna Davida Michaelisa[2], znanego orientalisty i teologa, dumy Uniwersytetu w Getyndze. Miała przyrodniego brata, Fritza[2].
Michaelis kochała książki i chciała też żyć jak osoba duchowa. Ojciec zostawił swoją mądrą córkę dobrym prywatnym nauczycielom, którzy uczyli ją języków obcych, a także historii, arytmetyki i filozofii[2]. Czytała treści Davida Hume, Szekspira i papieża w oryginale[2]. Przetłumaczyła też komedie Goldoniego i wątpiła w wyłączną odpowiedzialność religii za prawdę[2].
Jako młoda dziewczyna należała wraz ze swoimi siostrami i przyjaciółką, Teresą Heyne, córką naukowca, do specjalnej grupy, która zajmowała się profesjonalnym czytaniem[2].
15 czerwca 1784 wyszła za mąż, za Johanna Franza Wilhelma Böhmera[2] (1754–1788), syna prawnika, Georga Ludwiga Böhmera. 28 kwietnia 1785 para doczekała się pierwszego dziecka, córki – Auguste Böhmer[2], do której mówiono – Gustel. 23 kwietnia 1787 przyszła na świat ich druga córka, Therese Böhmer[2], którą nazywano pieszczotliwie Różyczką. 4 lutego 1788 zmarł mąż Böhmer, kiedy była w trzeciej ciąży. Po śmierci męża Böhmer przeprowadziła się z córkami do swoich rodziców. Tam urodziła w 1788, w sierpniu syna – Wilhelma[2], który żył tylko kilka tygodni. W 1789 Böhmer przeprowadziła się wraz z córkami do swojego przyrodniego brata, Christiana Friedricha Michaelisa[2] – nazywanego – Fritzem, do Marburga, który był profesorem medycyny. 17 grudnia 1789 zmarła jej najmłodsza córka, Therese. W 1789 Böhmer przeprowadziła się ze swoją najstarszą córką do Getyngi.
Najważniejszy okres jej życia rozpoczął się po śmierci jej pierwszego męża podczas pobytu w Moguncji, gdzie wybuchła rewolucja francuska[3] w 1792. W czasie rewolucji Böhmer poznała niemieckiego Jakobina[3], Georga Forstera[3]. Oboje intensywnie zajmowali się ideami i politycznymi celami rewolucji[3]. W 1793 Caroline Böhmer została aresztowana na kilka miesięcy, ponieważ oczerniono ją jako kochankę i rewolucjonistkę Forstera[3].
August Wilhelm Schlegel, błyskotliwy student, oczarowany przez kobiety zakochał się w Caroline Böhmer. W 1796 Böhmer wyszła za mąż, za Schlegela, by po uwolnieniu z aresztu odzyskać pozycję społeczną[3].
Po wyjściu z aresztu i ślubie z Augustem kolejne lata wczesnego romantyzmu były nierozerwalnie związane z jej imieniem[3]. Jej dom stał się prawdziwym przedmiotem zainteresowania niemieckich postaci literackich[3]. Schlegel swoją prostotą i krytyką ukształtowała opinie swoich przyjaciół[3]. Pracowała nad nowo założonym magazynem – Athenäum, forum romantyków, pisała recenzje[3]. Pomagała przy przetłumaczeniu Szekspira[3] i zasłynęła dzięki swojej pracy przy dziełach Goethe[3].
W 1803 związek małżeński ze Schlegelem rozpadł się[3], a po śmierci jej jedynej córki z pierwszego małżeństwa po raz trzeci wyszła za mąż, za filozofa, Friedricha Schellinga[3], którego pracę wspierała aż do śmierci.
Zmarła 7 września 1809 w Maulbronn. Tam też została pochowana.