Budynek Centrum Kształcenia Ustawicznego w Toruniu

Budynek Centrum Kształcenia Ustawicznego w Toruniu

Widok od strony południowej
Państwo	Polska
Województwo	kujawsko-pomorskie
Miejscowość	Toruń
Adres	plac św. Katarzyny 8
Typ budynku	szkoła
Styl architektoniczny	neogotyk
Architekt	Otto Schulz
Ukończenie budowy	1901
Położenie na mapie Torunia Budynek Centrum Kształcenia Ustawicznego w Toruniu
Położenie na mapie Polski Budynek Centrum Kształcenia Ustawicznego w Toruniu
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego Budynek Centrum Kształcenia Ustawicznego w Toruniu
53°00′48″N 18°36′43″E

Budynek Centrum Kształcenia Ustawicznego w Toruniu (dawniej Szkoła Średnia dla Chłopców, niem. Knaben Mittelschule^[1]) – neogotycki budynek znajdujący się przy placu św. Katarzyny 8 w Toruniu, oddany do użytku w 1901 roku^[2][3]. Od 1978 roku siedziba Centrum Kształcenia Ustawicznego^[4]. Obiekt figuruje w gminnej ewidencji zabytków (nr 2113)^[5].

Historia

Pod koniec XIX wieku rozpoczęto przygotowania pod budowę nowej szkoły^[1]. Dotychczas w Toruniu istniała szkoła dla chłopców przy ul. Jęczmiennej w Nowym Mieście, jednak nie spełniała ona norm. Pod koniec XIX wieku złagodzono przepisy policyjno-budowlane, co pozwoliło na rozpoczęcie prac nad budową szkoły na przedmieściach Torunia. Szkołę wybudowano na już mocno zabudowanym Przedmieściu św. Katarzyny, na wolnej parceli u zbiegu Moltkestrasse (ul. Dąbrowskiego) i Katharinenstrasse (pl. św. Katarzyny)^[6].

Szkołę zaprojektował budowniczy miejski Otto Schulz^[6]. Według projektu szkoła w rzucie podobnym do litery „H” miała liczyć dwa piętra, na każdym z nich miało znajdować się po osiem klas^[7]. Na parterze miały znaleźć się również pokój rektora, biblioteka, pracownia fizyczna z laboratorium. Na pierwszym piętrze zaplanowano salę konferencyjną, salę rysunkową oraz pracownie kartograficzne, a na drugim piętrze aula. Projekt zaakceptowano w kwietniu 1899 roku, wymuszono na Schulzu uproszczenie go pod względem dekoracji^[2].

Szkołę średnią dla chłopców z ulicy Jęczmiennej przeniesiono do nowego gmachu w 1901 roku, gdy jeszcze prowadzono prace wykończeniowe^[2]. W gmachu przy ul. Jęczmiennej pozostała szkoła podstawowa i szkoła żeńska^[8].

Po I wojnie światowej szkoła średnia uzyskała status koedukacyjnej^[8]. Od 1922 roku w budynku działała Dokształcająca Szkoła Zawodowa. W 1924 roku szkołę rozdzielono na Publiczną Szkołę Wydziałową Męską i Publiczną Szkołę Wydziałową Żeńską. Szkoły połączono w 1933 roku. Podczas II wojny światowej w budynku funkcjonowała Niemiecka Szkoła Średnia oraz szkoła powszechna oraz (od lutego 1942 roku) szpital wojskowy. W lutym 1945 roku budynek zajęły wojska sowieckie. Miasto odzyskało budynek w październiku 1945 roku. Działały tu m.in. Szkoła Powszechna dla Dorosłych nr 1, Liceum Wieczorowe dla Pracujących im. Stefana Żeromskiego, Szkoła Przysposobienia Rolniczego. 1 sierpnia 1978 roku w budynku rozpoczęło działalność Centrum Kształcenia Ustawicznego^[4].

Przypisy

1. Kucharzewska 2004 ↓, s. 279.
2. Kucharzewska 2004 ↓, s. 284.
3. W skrócie o nas. cku.torun.pl. [dostęp 2024-02-11].
4. Historia szkoły. cku.torun.pl. [dostęp 2024-02-11].
5. Gmina Miasta Toruń: Gminny Program Opieki nad Zabytkami Miasta Torunia na lata 2022–2025. 2021, s. 122.
6. Kucharzewska 2004 ↓, s. 280.
7. Kucharzewska 2004 ↓, s. 282, 284.
8. Kucharzewska 2004 ↓, s. 285.

Bibliografia

• Joanna Kucharzewska: Architektura i urbanistyka Torunia w latach 1871-1920. Warszawa: Neriton, 2004. ISBN 838897369X.