Boris Kaufman urodził się w Białymstoku, w rodzinie Abla Kaufmana, księgarza pochodzenia żydowskiego i Fajgi z domu Halpern. Po pobycie w głębi Rosji w czasie I wojny światowej i uzyskaniu przez Polskę niepodległości, osiedlił się w niej wraz z rodzicami. Jego bracia, Denis (bardziej znany jako Dziga Wiertow) oraz Michaił pozostali w ZSRR, gdzie zdobyli pozycję czołowych twórców filmów awangardowych i propagandowych. Kontakt Borisa Kaufmana z rodzeństwem, do końca jego życia ograniczał się jedynie do korespondencji. Boris ukończył studia na Sorbonie i zajął się kinematografią. Współpracował min. z Jeanem Vigo i Dmitrijem Krisanoffem. Po wybuchu II wojny światowej Boris Kaufman wstąpił do armii francuskiej, po upadku Francji wyemigrował do Kanady, gdzie razem z Johnem Griersonem pracował dla National Film Board of Canada.
Nagrody
W roku 1942 przeniósł się do USA gdzie realizował filmy krótkometrażowe i dokumentalne. Pracę w Hollywood rozpoczął współpracą z Elią Kazanem. Realizując zdjęcia do jego filmów zdobył za Na nabrzeżach (ang.On the Waterfront) Oscara w 1954, oraz Złoty Glob w 1955. Kolejnym owocem współpracy obu twórców była nominacja do Oscara za zdjęcia do filmu Baby Doll. Pracował również z Sidneyem Lumetem, odpowiadając za zdjęcia do Dwunastu gniewnych ludzi i The Pawnbroker.
Filmografia
W trakcie swej ponad 40-letniej pracy zawodowej współpracował przy realizacji 68 filmów długo- i krótkometrażowych oraz seriali i programów telewizyjnych.[1]
Krótkometrażowe
1927:
Les Halles centrales (czas – 7')
La marche des machines (9')
1930:
A propos Nicei (dokument/komedia: 24')
L'équipe (dokument)
1931: Taris, roi de l'eau (dokument/sport: 10')
1932: Le mile de Jules Ladoumègue (dokument/sport: 39')
1933: Pała ze sprawowania (komediodramat: 44')
1934: Lui... ou... elle (dramat sensacyjny: 44')
1935:
Torture (dramat sensacyjny: 39')
Vilaine histoire (sensacyjny: 44')
Perfidie (sensacyjny: 39')
Les berceaux (dramat muzyczny: 5')
1936: Jeune fille au jardin (5')
1940: La fontaine d'Aréthuse (fantasy/muzyczny: 8')
1944: Hymn of the Nations (dokument/muzyczny: 31')