Bonerowie – rodzina mieszczańska pochodzenia niemieckiego, w późnym średniowieczu osiadła na Śląsku i w Małopolsce, od XV wieku jej przedstawiciele odgrywali ważną rolę na dworze Jagiellonów, w 1514 roku uzyskali nobilitację i polski indygenat.
Seweryn Boner pozostawał wzorem stryja bankierem Zygmunta I Starego. Prowadził również rozległe interesy w całej Europie, które w 1540 roku dzięki udanym transakcjom finansowym z Habsburgami przyniosły mu godność barona Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego. Zakupił także liczne dobra ziemskie w okolicach Krakowa, lokował miasta na prawie magdeburskim i był mecenasem sztuki. Pod koniec życia pod wpływem szerzącej się w Małopolsce reformacji przyjął kalwinizm i został jednym z protektorów tego wyznania.
Fryderyk Boner (zm. XVI wiek) – mincerz głogowski, syn Seweryna Bonera
Pokolenie 2
Seweryn Boner (1486–1549) – baron Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego, bankier królewski, burgrabia krakowski, starosta biecki, syn Jakuba Andrzeja Bonera.
Franciszek Boner (zm. 1552) – rajca krakowski, syn Jakuba Andrzeja Bonera
Jakub Boner (zm. 1560) – syn Jakuba Andrzeja Bonera
Magdalena Boner (zm. 1529) – żona Stanisława Radziwiłła, córka Jakuba Andrzeja Bonera
Barbara Boner – mieszczka wrocławska, córka Jakuba Andrzeja Bonera
Helena Boner – mieszczka wrocławska, córka Jakuba Andrzeja Bonera
Pokolenie 3
Jan Boner (1516–1562) – burgrabia krakowski, starosta spiski, syn Seweryna Bonera
Stanisław Boner (zm. 1560) – starosta biecki, syn Seweryna Bonera
Seweryn Boner (zm. 1592) – kasztelan krakowski, starosta rabsztyński, syn Seweryna Bonera