Beata Maciejewska (dziennikarka)

Ten artykuł dotyczy dziennikarki. Zobacz też: inne osoby o tym imieniu i nazwisku.
Beata Maciejewska
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

21 marca 1964
Kościan

Zawód, zajęcie

dziennikarka i publicystka

Odznaczenia
Odznaka Honorowa Wrocławia
Multimedia w Wikimedia Commons

Beata Maciejewska (ur. 21 marca 1964 w Kościanie) – polska dziennikarka i publicystka.

Życiorys

Z wykształcenia historyk, absolwentka Wydziału Historii Uniwersytetu Wrocławskiego (1988). Od 1992 roku pracuje we wrocławskiej redakcji „Gazety Wyborczej”, w której zajmuje się popularyzacją historii Wrocławia. Prowadziła bloga Beata Maciejewska: Wysiadłam na przystanku Wrocław[1].

Pomysłodawczyni akcji „Oddajcie co nasze”[2], poruszającej problem zabytków wywiezionych po 1945 roku z Dolnego Śląska do Warszawy. Inicjatorka wykupienia przez miasto Wrocław oraz samych wrocławian tzw. złotego skarbu z Bremy. Autorka cykli publicystycznych: „Historia dolnośląskiego biznesu”, „Przez wrocławskich tysiąc lat”, „Breslau-Wrocław. Dni ostatnie. Dni pierwsze”.

Uczestniczyła w redagowaniu Encyklopedii Wrocławia (hasła sygnowane BM). Autorka książek i scenariuszy:

  • Elżbietańska fara, 1997
  • Wrocław. Dzieje miasta, 2002
  • Wrocław walczy o wolność, 2005
  • Miasto spotkań (ze zdjęciami Stanisława Klimka), 2005
  • Spacerownik wrocławski (ze zdjęciami Mieczysława Michalaka), 2008
  • Tajemnice świętej dzielnicy (z ilustracjami Tomasza Brody), 2010
  • Nawiedzony młyn (scenariusz spektaklu Wrocławskiego Teatru Lalek – wspólnie z Mariuszem Urbankiem), 2011
  • Wrocław tkwi w szczegółach (ze zdjęciami Stanisława Klimka), 2013
  • Spacerownik wrocławski 2. Nowe trasy (ze zdjęciami Mieczysława Michalaka), 2015
  • Miasto w muzyce, 2016
  • Amazing walks in Wrocław, 2016
  • Spacerownik dolnośląski (ze zdjęciami Mieczysława Michalaka), 2017
  • Władcy Polski. Historia na nowo opowiedziana, wspólnie z Mirosławem Maciorowskim, 2018
  • Wrocławskie Dekady, 2020

Odznaczenia i nagrody

W 2002 roku została laureatką Polsko-Niemieckiej Nagrody Dziennikarskiej w kategorii Prasa[3]. W 2013 roku została uhonorowana Laurem Wrocławia przez Towarzystwo Miłośników Wrocławia. W 2014 roku otrzymała Nagrodę Kulturalną Śląska. W 2015 roku jej książka „Spacerownik wrocławski 2. Nowe trasy” została uznana za najlepszy przewodnik podczas XXIV Ogólnopolskiego Przeglądu Książki Krajoznawczej i Turystycznej.

W 2018 roku odznaczona Srebrną Odznaką Honorową Wrocławia[4].

Przypisy

  1. ↑ Wrocław – Beata Maciejewska: Wysiadłam na przystanku Wrocław. Beata Maciejewska: Wysiadłam na przystanku Wrocław. [dostęp 2021-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-21)]. (pol.).
  2. ↑ BEATA MACIEJEWSKA – Aktualne wydarzenia z kraju i zagranicy – Wyborcza.pl. Wyborcza.pl. [dostęp 2021-04-04]. (pol.).
  3. ↑ Laureaci w latach 1997–2022 [online], dnimediow.org [dostęp 2024-10-23].
  4. ↑ Odznaka Honorowa Wrocławia – Wrocław z wdzięcznością „Wratislavia Grato Animo” [online], bip.um.wroc.pl [dostęp 2022-11-14].

Bibliografia

  • Kto jest kim we Wrocławiu. Informator biograficzny. Wrocław: 1999.

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!