Bobrowniki Śląskie-Piekary Rudne

Bobrowniki Śląskie-Piekary Rudne

Dzielnica Tarnowskich Gór
Dzielnica Bobrowniki Śląskie-Piekary Rudne widziana z hałdy popłuczkowej
Państwo	Polska
Województwo	śląskie
Powiat	tarnogórski
Miasto	Tarnowskie Góry
Zarządzający	Jacek Boroń
Powierzchnia	6,62 km²
Populacja (2022) • liczba ludności	4 342[1]
• gęstość	655,9 os./km²
Strefa numeracyjna	(+48) 32
Kod pocztowy	42-605
Tablice rejestracyjne	STA
Położenie na mapie Tarnowskich Gór Bobrowniki Śląskie-Piekary Rudne
Położenie na mapie Polski Bobrowniki Śląskie-Piekary Rudne
Położenie na mapie województwa śląskiego Bobrowniki Śląskie-Piekary Rudne
Położenie na mapie powiatu tarnogórskiego Bobrowniki Śląskie-Piekary Rudne
50°25′24″N 18°52′03″E
Strona internetowa

Bobrowniki Śląskie-Piekary Rudne – dzielnica Tarnowskich Gór, utworzona w 1998 roku.

Położenie

Dzielnica Bobrowniki Śląskie-Piekary Rudne znajduje się na południowym wschodzie miasta. Od północy sąsiaduje z dzielnicą Osada Jana oraz sołectwem Nakło Śląskie należącym do gminy Świerklaniec, od wschodu z miastem Radzionków, od zachodu ze Śródmieściem-Centrum i Reptami Śląskimi, zaś od południa z miastem Bytom.

Budynek dawnego urzędu gminy Bobrowniki – obecnie siedziba rady dzielnicy, poczty oraz Filii nr 4 Miejskiej Biblioteki Publicznej im. Bolesława Lubosza w Tarnowskich Górach

Miejscowości tworzące dzielnicę

W skład dzielnicy wchodzą:

• Bobrowniki^[2] (niem. Bobrownik) – dawniej wieś i samodzielna gmina,
• Fajfrowiec (niem. Pfeifferkolonie) – pierwotnie kolonia Bobrownik,
• Kunszt (niem. Kolonie Friedrichsgrube) – pierwotnie kolonia Bobrownik,
• Osiedle Królów – współczesna kolonia Piekar Rudnych,
• Piekary Rudne^[2] (niem. Rudy Piekar) – dawniej wieś i samodzielna gmina,
• Segiet (niem. Segeth) – pierwotnie folwark rozbudowany współcześnie o domy jednorodzinne.

Najstarszymi miejscowościami dzielnicy są Bobrowniki i Piekary Rudne, mające rodowód średniowieczny. Wzmiankowane są po raz pierwszy w 1369 roku – w dokumencie podziału ziemi bytomskiej między książąt cieszyńskich i oleśnickich^[3].

Obiekty zabytkowe i atrakcje przyrodnicze

Zabytkowa kapliczka z XIX wieku przy ul. Głównej

• kapliczka murowana w centrum starej wsi Bobrowniki z XVIII w. (wpisana do rejestru zabytków, powstała na miejscu wcześniejszej budowli, w niej znajdowała się późnogotycka drewniana figura Matki Boskiej z Dzieciątkiem z XVI w. – obecnie w kościele parafialnym),
• układy ruralistyczne średniowiecznych wsi Bobrowniki i Piekary Rudne,
• rezerwat bukowy Segiet, położony w południowej części Bobrownik na Srebrnej Górze (247 m n.p.m.), utworzony w 1953 r.
• Park Kunszt – pomnik przyrody z zabytkową hałdą upamiętniającą odkrycie pierwszego złoża ołowiu w 1784 r. i terenem dawnej kolonii górniczej Kunszt oraz miejscem, gdzie stała trzecia na kontynencie maszyna parowa z 1787/1788 r.,
• kamieniołom „Bobrowniki” z 1903 r. (w południowej części Bobrownik przy granicy z Bytomiem),
• XIX-wieczna hałda popłuczkowa kopalni Fryderyk przy kolei wąskotorowej,
• kompleks porośniętych lasem hałd pogórniczych na Suchej Górze (252 m n.p.m.); w XIX w. na jej szczycie znajdowała się wieża triangulacyjna stanowiąca jeden z kilku węzłowych punktów pruskiej osnowy geodezyjnej,
• neoromański kościół Przemienienia Pańskiego z 1911 roku,
• XIX-wieczny krzyż przydrożny z polskim napisem (gwarowym) w Piekarach Rudnych przy ul. Radzionkowskiej,
• XIX-wieczne stodoły w Piekarach Rudnych i Bobrownikach, zbudowane z kamienia szlakowego oraz z miejscowego dolomitu i wapienia,
• na zachód od Bobrownik, w granicach dzielnicy Śródmieście-Centrum, znajduje się Zabytkowa Kopalnia Srebra, stanowiąca wyodrębnioną z różnowiekowych podziemnych wyrobisk górniczych (głównie XVIII-XIX-wiecznych wyrobisk kopalni Fryderyk) trasę turystyczną prezentującą dzieje i tradycje górnictwa kruszcowego w okolicy Tarnowskich Gór (jest to główna atrakcja turystyczna Tarnowskich Gór), z naziemnym skansenem maszyn parowych,
• zachodnim skrajem Bobrownik przebiega trasa turystycznej kolejki wąskotorowej, wiodącej z Bytomia do Miasteczka Śląskiego, z dawną stacją Repty położoną koło Kunsztu oraz przystankiem Tarnowskie Góry Kopalnia Srebra przy ul. Leopolda Staffa.

Herb dzielnicy

W latach 2011–2015 dzielnica Bobrowniki Śląskie-Piekary Rudne posiadała własny herb. Zgodnie ze statutem dzielnicy, uchwalonym 16 marca 2011 roku przez Radę Miejską w Tarnowskich Górach, herbem dzielnicy był:

(...) brązowy bóbr, siedzący na zielonym pagórku, umieszczony na niebieskim polu^[4].

Transport

Transport drogowy

Ulica Józefa Korola – główna ulica dzielnicy

Główną drogą przebiegającą przez dzielnicę Bobrowniki Śląskie-Piekary Rudne jest ulica Korola, stanowiąca część drogi krajowej nr 11. Krzyżuje się z nią m.in. ulica Radzionkowska – droga powiatowa (nr 3271S) klasy Z biegnąca na południowy wschód w kierunku Radzionkowa^[5] – oraz kierująca się na zachód ul. Główna będąca drogą gminną klasy Z o numerze 270 052 S^[6].

Komunikacja miejska

Przystanek Bobrowniki Śląskie Pawilon Handlowy przy ul. Kazimierza Wielkiego

Publiczny transport zbiorowy na terenie dzielnicy obejmuje przewozy autobusowe, których organizatorem od 1 stycznia 2019 jest Zarząd Transportu Metropolitalnego^[7].

Według stanu z sierpnia 2024 przez Bobrowniki Śląskie-Piekary Rudne przejeżdżają i zatrzymują się autobusy kursujące na liniach^[8]:

• M3 (Tarnowskie Góry Dworzec – Katowice Piotra Skargi),
• M102 (Tarnowskie Góry Dworzec – Bytom Dworzec),
• 19 (Tarnowskie Góry Dworzec – Bytom Dworzec),
• 142 (Tarnowskie Góry Dworzec – Strzybnica Kościelna),
• 158 (Tarnowskie Góry Dworzec – Rokitnica Pętla),
• 174 (Sowice Czarna Huta – Bobrowniki Śląskie),
• 289 (Tarnowskie Góry Dworzec – Repty Śląskie Witosa),
• 735 (Bytom Dworzec – Tarnowskie Góry Dworzec),
• 749 (Tarnowskie Góry Plac Zembali – Stare Tarnowice GCR).

Na terenie dzielnicy znajdują się przystanki: Bobrowniki Śląskie, Bobrowniki Śląskie Radzionkowska, Bobrowniki Śląskie Poczta, Bobrowniki Śląskie Sikorskiego, Bobrowniki Śląskie Pawilon Handlowy i Bobrowniki Śląskie Bolesława Śmiałego^[8].

Sport

W dzielnicy działa klub piłkarski KS Górnik Bobrowniki Śląskie z siedzibą przy ulicy Piotra Skargi 15^[9]. Pierwszy zespół obecnie (sezon 2019/2020) gra w rozgrywkach klasy okręgowej w grupie śląskiej I^[10], natomiast Górnik II Bobrowniki Śląskie rywalizuje w ramach śląskiej B-klasy w grupie Bytom II^[11][12].

Przypisy

1. BIP – Urząd Miejski w Tarnowskich Górach: Ludność miasta Tarnowskie Góry według stanu na dzień 31.12.2022 r.. 2023-01-11. [dostęp 2023-02-07]. (pol.).
2. Obwieszczenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 17 października 2019 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2019 r. poz. 2360).
3. Marek Wroński, Problematyka osadnictwa Bobrownik położonych na ziemi bytomskiej, [w:] „Skała życia”. Monografia Górniczych Zakładów Dolomitowych w Bytomiu 1890–1990, praca zbior. pod red. M. Wrońskiego, Bytom 1990, s. 56.
4. Dziennik Urzędowy Województwa Śląskiego; tytuł: uchwała nr VII/85/2011 Rady Miejskiej w Tarnowskich Górach z dnia 16 marca 2011 r. w sprawie Statutu Dzielnicy BOBROWNIKI ŚLĄSKIE-PIEKARY RUDNE.
5. BIP – Zarząd Dróg Powiatowych w Tarnowskich Górach: Aktualny wykaz dróg powiatowych. 2020-09-09. [dostęp 2021-11-01]. (pol.).
6. Wykaz dróg w administracji MZUiM; Biuletyn Informacji Publicznej UM w Tarnowskich Górach.
7. Paweł Pawlik: Koniec KZK GOP, MZK Tychy i MZKP Tarnowskie Góry. Teraz to ZTM. onet.pl, 2019-01-02. [dostęp 2021-11-01]. (pol.).
8. Zarząd Transportu Metropolitalnego: Lista przystanków: Tarnowskie Góry. Transport GZM. [dostęp 2024-03-04]. (pol.).
9. Skarb – Górnik Bobrowniki Śląskie (Tarnowskie Góry) [online], www.90minut.pl [dostęp 2018-08-08]  (pol.).
10. 90minut.pl: Klasa okręgowa 2019/2020, grupa: śląska I (Bytom-Zabrze). [dostęp 2019-09-14]. (pol.).
11. Skarb – Górnik II Bobrowniki Śląskie (Tarnowskie Góry) [online], www.90minut.pl [dostęp 2018-08-08]  (pol.).
12. 90minut.pl: Klasa B 2019/2020, grupa: Bytom II. [dostęp 2019-09-14]. (pol.).

Bibliografia

• „Skała życia”. Monografia Górniczych Zakładów Dolomitowych w Bytomiu 1890–1990, praca zbiorowa pod red. Marka Wrońskiego. Górnicze Zakłady Dolomitowe, Wydawnictwo „Adiutor”, Bytom 1990, s. 253.
• Franciszek Żurek: Historia Bobrownik Śląskich. Axon, Tarnowskie Góry 2004, s. 271.