Bieluniszki (sielsowiet Widze)

Bieluniszki

Бялюнішкі

Państwo	Białoruś
Obwód	witebski
Rejon	brasławski
Sielsowiet	Widze
Populacja • liczba ludności	3 (1999)
Położenie na mapie obwodu witebskiego Bieluniszki
Położenie na mapie Białorusi Bieluniszki
Położenie na mapie Polski w 1939 r. Bieluniszki
55°20′06″N 26°47′02″E

Zobacz w indeksie Słownika geograficznego Królestwa Polskiego hasło Bieluniszki

Bieluniszki (biał. Бялюнішкі; ros. Белюнишки) – wieś na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie brasławskim, w sielsowiecie Widze.

Historia

W czasach zaborów zaścianek w gminie Widze, w powiecie nowoaleksandrowskim, w granicach Imperium Rosyjskiego^[1].

W latach 1921–1945 zaścianek leżał w Polsce, w województwie nowogródzkim^[2] (od 1926 w województwie wileńskim^[3]), w powiecie brasławskim, w gminie Widze^[4][5].

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 18 osób, wszystkie były wyznania rzymskokatolickiego i zadeklarowały polską przynależność narodową. Były tu 4 budynki mieszkalne^[6]. W 1931 w 4 domach zamieszkiwały 24 osoby^[5].

Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Widzach. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w m. Opsa i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Widzach^[7].

Przypisy

1. Bieluniszki, wieś, pow. nowoaleksandrowski, gmina Widze, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 143 .
2. Dz.U. z 1921 r. nr 16, poz. 93
3. Dz.U. z 1926 r. nr 6, poz. 29
4. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 11 .
5. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 12 .
6. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 12 .
7. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 100 .