Miejscowość wzmiankowana w dokumencie biskupa miśnieńskiego w 1234[4]. Istniał już wówczas kościół, rozbudowany w 1250[4]. W 1280 osada została już nazwana miastem, a w 1285 przeszła na własność klasztoru Marienstern[4]. Od 1319 sięgały tu granice piastowskiegoksięstwa jaworskiego, jednego z polskich księstw dzielnicowych na Śląsku[5]. W 1320 książę Henryk I jaworski przekazał wieś Kunnersdorf (część miasta od 1957) klasztorowi Marienstern[5]. W 1352 sukiennicy flamandzcy osiadli w mieście otrzymali prawo założenia cechu[4]. W 1429 roku miejscowość została zniszczona przez husytów, w 1631 została splądrowana przez wojska cesarskie[4], a w 1686 roku poważnie ucierpiała z powodu pożaru[3].
W 1545 miasto utraciło swe przywileje, by je odzyskać w 1554[4]. Regulowały one m.in. kwestie warzenia i sprzedaży piwa[4]. W XVIII wieku dochodziło do konfliktów wskutek zakupów piwa z innych miast przez miejscowych pastorów oraz nauczyciela[4]. Sprzedaż konkurencyjnego piwa ze Zgorzelca i Żytawy w tawernach w okolicznych wsiach doprowadziła do skargi miejscowych browarników w 1743–1744 i procesu z udziałem króla Augusta III Sasa, w wyniku którego zezwolono na niewielką sprzedaż zgorzeleckiego i żytawskiego piwa[4].
W czasie wojny siedmioletniej (1756–1763) od 1757 miasto okupowały Prusy[4], a podczas wojen napoleońskich w 1813 przez miasto przeszły wojska rosyjskie[4]. W 1828 miał miejsce wielki pożar, spłonęło 140 domów[4]. Wraz z 31 grudnia 1852 zakończył się okres przynależności miasta do klasztoru Marienstern, i miasto przeszło w ręce Saksonii[4]. Od 1871 w składzie Niemiec. I wojna światowa oraz ciężka zima w 1917 doprowadziły do szerzenia się głodu i licznych kradzieży, a u schyłku II wojny światowej 8 maja 1945 miasto zajęła Armia Czerwona[4].
Zabytki
kościół Najświętszej Marii Panny i Świętego Krzyża
muzeum lokalne
rynek z XIX-wiecznymi kamieniczkami i fontanną z "osią Ziemi"