Góra Oybin na widokówce z ok. 1900Ruiny klasztoru w Oybinie
Pierwsze wzmianki o miejscowości pochodzą z 1290. Przez długie lata należał do żytawskiego rodu szlacheckiego Ronowców (cz.Ronovci). Obecny herb gminy pochodzi bezpośrednio od herbu tegoż rodu. W 1319 Henryk z Czeskiej Lipy (cz.Jindřich z Lipé) sprzedał swoje włości królowi czeskiemu Janowi Luksemburskiemu w zamian za dobra na Morawach. Jeszcze w 1319 czeski król przekazał osadę piastowskiemu księciu Henrykowi I jaworskiemu[2], tym samym weszła w skład księstwa jaworskiego, jednego z polskich księstw dzielnicowych na Dolnym Śląsku, po czym w 1346 wraz z nieodległą Żytawą wróciła do Czech[3]. W XIV wieku istniejący tutaj zamek ulegał licznym przebudowom, głównie za sprawą Karola IV Luksemburskiego, syna Jana. W owym czasie zamek ten był ulubioną rezydencją Karola IV, który swoją obecnością chciał podkreślić czeskie panowanie na ziemi żytawskiej. Także z rozkazu Karola IV został wzniesiony klasztor na górze Oybin(inne języki).
Gród miał ważne znaczenie na szlaku handlowym z Czech do Łużyc.
Wąskotorowa linia kolejowa zbudowana w 1890 prowadzi z Oybinu oraz z sąsiedniej miejscowości Jonsdorf do Żytawy. Linia ta jest wciąż obsługiwana przez wąskotorową kolejkę parową.
.svg)
