PROFILBARU.COM

Bazylika św. Mikołaja w Amsterdamie
Sint-Nicolaasbasiliek,
Basiliek van de H. Nicolaas
	kościół parafialny
	; Widok od strony Oosterdok
Państwo	Holandia
Miejscowość	Amsterdam
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
parafia	R.K. parochie van de H. Nicolaas - Amsterdam
bazylika mniejsza; • nadający tytuł	od 9 grudnia 2012; papież Benedykt XVI
Wezwanie	św. Mikołaj
Historia
Data rozpoczęcia budowy	1884
Data zakończenia budowy	1887
Data poświęcenia	7 lutego 1887
Aktualne przeznaczenie	czynny kościół parafialny
Dane świątyni
Styl	neobarok, neorenesans
Architekt	Adrianus Bleijs
Wieża kościelna; • liczba wież	; 2
Kopuła; • liczba kopuł	; 1
Liczba naw	3
	Położenie na mapie Amsterdamu Bazylika św. Mikołaja w Amsterdamie
	Położenie na mapie Holandii Bazylika św. Mikołaja w Amsterdamie
	Położenie na mapie Holandii Północnej Bazylika św. Mikołaja w Amsterdamie
	52°22′36″N 4°54′04″E/52,376667 4,901111
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Bazylika św. Mikołaja w Amsterdamie (hol. Basiliek van de H. Nicolaas ) – kościół rzymskokatolicki w Amsterdamie przy Prins Hendrikkade 76, zbudowany w latach 1884–1887. Położony w centrum Starego Miasta naprzeciwko głównego dworca kolejowego.

Oficjalnie kościół nosił wezwanie św. Mikołaja Wewnątrz Murów (H. Nicolaas binnen de Veste), w nawiązaniu do najstarszej linii murów obronnych miasta. Jest on drugim kościołem Amsterdamu pod tym wezwaniem; pierwszym był do 1578 Oude Kerk, który po nadejściu reformacji został odebrany katolikom)^[1].

Bazylika św. Mikołaja figuruje w rejestrze zabytków pod nr 4140^[2].

Opis

Kościół zaprojektował architekt Adrianus Bleijs w stylu będącym połączeniem neobaroku i neorenesansu i nadał mu formę trzynawowej bazyliki. Nad skrzyżowaniem naw i transeptu wznosi się oktagonalna wieża zwieńczona kopułą i latarnią. Wnętrze jest bogato dekorowane, głównie przez Jana Dunselmana. Jego dziełem są stacje drogi krzyżowej oraz szesnaście scen przedstawiających życie św Mikołaja. Organy zbudował w 1889 niemiecki organmistrz Wilhelm Sauer^[3]. Fasadę kościoła zdobi rzeźba św. Mikołaja, patrona kościoła i miasta^[1].

W 1999, po okresie zaniedbań, ukończono kosztowną restaurację części zewnętrznej oraz wnętrza świątyni. Odnowiono również imponujące XIX-wieczne organy Sauera, regularnie używane podczas organizowanych w kościele koncertów organowych, w których udział biorą organiści z całego świata. Organistą i dyrygentem w kościele św. Mikołaja jest Michael Hedley^[1].

Liturgia

Oprócz mszy katolickich w języku holenderskim i hiszpańskim, w każdą sobotę jest sprawowane nabożeństwo anglikańskie, podczas którego chór kościelny odśpiewa nieszpory^[1].

Tytuł bazyliki mniejszej

9 grudnia 2012 papież Benedykt XVI podniósł kościół św. Mikołaja do godności bazyliki mniejszej. Watykańska Kongregacja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów jako uzasadnienie tej decyzji podała dwa argumenty: kult św. Mikołaja, patrona Amsterdamu oraz kult Cudu Amsterdamskiego^[a] (Mirakel van Amsterdam), w którym św. Mikołaj odgrywa ważną rolę. Bazylika św. Mikołaja w Amsterdamie stała się tym samym 24. bazyliką w Holandii, a trzecią w diecezji Haarlem-Amsterdam obok bazyliki św. Bawona w Haarlemie i bazyliki św. Jana Chrzciciela w Laren. Znane holenderskie bazyliki to: katedra św. Jana w ’s-Hertogenbosch, bazylika św. Serwacego i bazylika Najświętszej Marii Panny w Maastricht oraz bazylika św. Agaty i św. Barbary w Oudenbosch^[4]

Uwagi

↑ 12 marca 1345 roku do umierającego człowieka mieszkającego przy ul. Kalverstraat przyszedł z sakramentami ksiądz z pobliskiego kościoła. Umierający po przyjęciu komunii zwymiotował, co miało oznaczać, iż jest sługą szatana i powinien spłonąć na stosie. Ksiądz wrzucił zwróconą hostię w ogień, by ją zniszczyć, ale ta nie spłonęła – gdy wyjmował ją z płomieni, była chłodna, co uznano za cud i znak boski. Zaraz po tym wydarzeniu, uznanym przez Kościół za cud „oficjalny”, do kościoła Oude Kerk, gdzie przechowywano cudowną hostię, zaczęły ściągać tysiące pielgrzymów z całej Europy. Patrz więcej w: Rafał Szostak: Oude Kerk w Amsterdamie. cudaswiata.pl. [dostęp 2013-05-03].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d Amsterdam Oudestad: Sint Nicolaaskerk. www.amsterdamoudestad.nl. [dostęp 2013-05-03]. (niderl.).
↑ Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed: Complex- of Monumentnummer: 4140. monumentenregister.cultureelerfgoed.nl. [dostęp 2019-08-04]. (niderl.).
↑ amsterdamsights.com: St. Nicolaaskerk (Saint Nicholas Church). amsterdamsights.com. [dostęp 2013-05-03]. (ang.).
↑ Haarlem, persdienst bisdom/ wp: Amsterdamse Sint Nicolaas wordt basiliek. bisdomhaarlem-amsterdam.nl. [dostęp 2013-05-03]. (niderl.).

[4] 12 marca 1345 roku do umierającego człowieka mieszkającego przy ul. Kalverstraat przyszedł z sakramentami ksiądz z pobliskiego kościoła. Umierający po przyjęciu komunii zwymiotował, co miało oznaczać, iż jest sługą szatana i powinien spłonąć na stosie. Ksiądz wrzucił zwróconą hostię w ogień, by ją zniszczyć, ale ta nie spłonęła – gdy wyjmował ją z płomieni, była chłodna, co uznano za cud i znak boski. Zaraz po tym wydarzeniu, uznanym przez Kościół za cud „oficjalny”, do kościoła Oude Kerk, gdzie przechowywano cudowną hostię, zaczęły ściągać tysiące pielgrzymów z całej Europy. Patrz więcej w: Rafał Szostak: Oude Kerk w Amsterdamie. cudaswiata.pl. [dostęp 2013-05-03].

[Amsterdam_Oudestad-1] Amsterdam Oudestad: Sint Nicolaaskerk. www.amsterdamoudestad.nl. [dostęp 2013-05-03]. (niderl.).

[2] Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed: Complex- of Monumentnummer: 4140. monumentenregister.cultureelerfgoed.nl. [dostęp 2019-08-04]. (niderl.).

[3] sterdamsights.com: St. Nicolaaskerk (Saint Nicholas Church). amsterdamsights.com. [dostęp 2013-05-03]. (ang.).

[5] Haarlem, persdienst bisdom/ wp: Amsterdamse Sint Nicolaas wordt basiliek. bisdomhaarlem-amsterdam.nl. [dostęp 2013-05-03]. (niderl.).

[1]

[2]

[3]

[a]

[4]