Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

Bazylika św. Balbiny na Awentynie

Bazylika św. Balbiny na Awentynie
Basilica di Santa Balbina all'Aventino
Kościół tytularny
Ilustracja
Fasada bazyliki
Państwo

 Włochy

Miejscowość

Rzym
Piazza Santa Balbina 8

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

św. Saby

Bazylika mniejsza

od niepamiętnych czasów

Wezwanie

św. Balbiny

Wspomnienie liturgiczne

31 marca[1]

Położenie na mapie Rzymu
Mapa konturowa Rzymu, w centrum znajduje się punkt z opisem „Bazylika św. Balbiny na Awentynie”
Położenie na mapie Włoch
Mapa konturowa Włoch, w centrum znajduje się punkt z opisem „Bazylika św. Balbiny na Awentynie”
Położenie na mapie Lacjum
Mapa konturowa Lacjum, w centrum znajduje się punkt z opisem „Bazylika św. Balbiny na Awentynie”
41°52′50″N 12°29′23″E/41,880522 12,489661

Bazylika św. Balbiny na Awentynie w Rzymie (wł. Basilica di Santa Balbina all'Aventino) – rzymskokatolicki kościół tytularny w Rzymie.

Świątynia ta jest kościołem rektoralnym parafii św. Saby oraz kościołem tytularnym, mającym również rangę bazyliki mniejszej[2]. Jest też kościołem stacyjnym z drugiego wtorku Wielkiego Postu[1].

Lokalizacja

Kościół znajduje się w XXI Rione RzymuSan Saba przy Piazza Santa Balbina.

Patronka

Patronką świątyni jest św. Balbina – rzymianka, która poniosła śmierć męczeńską za wiarę chrześcijańską w II wieku.

Historia

Według legendy kościół powstał jako miejsce modlitwy (tzw. Titulus Balbinae) dla chrześcijan w domu św. Balbiny[3]. Titulus Balbinae został wymieniony w dokumentach po raz pierwszy w 595 roku, istnieje przypuszczenie, że wcześniej mógł nosić nazwę Titulus Tigridae (który był wzmiankowany w dokumentach w 499 roku)[1]. Niewykluczone, że kościół został ufundowany przez kobietę o imieniu Balbina, którą późniejsza tradycja podniosła do rangi patronki[1]. Kościół znajduje się nad starożytnym domem, wzniesionym (wg stempli na cegłach) za panowania Hadriana[1].

Kościół został przebudowany w V w., a w VIII w. rozbudowano go[3]. W 1489 r. został odrestaurowany[3]. W późniejszym czasie kościół był poddawany wielu przeróbkom[1]. W latach 1927–1930 został przywrócony do dawniejszego wyglądu przez Antonio Munoza[3].

Obok kościoła znajdują się ufortyfikowane zabudowania klasztorne. Nie wiadomo, kto i kiedy ufundował klasztor, być może miało to miejsce w końcu VI wieku[1]. W XIX wieku patronką klasztoru została św. Dorota[1].

Wieża konwentu
Zabudowania klasztorne z opus listatum


Architektura i sztuka

Kościół ma charakter halowy z niszami w ścianach bocznych, zamknięty jest apsydą[3].

Ołtarz główny pochodzący z 1742 r. zawiera urnę z relikwiami św. Balbiny, św. Felicissimo i innych męczenników[3]. W górnej części apsydy znajduje się fresk z 1623 r.[1] autorstwa Anastasio Fontebuoni Odkupiciel w chwale pomiędzy świętymi Balbiną, Felicissimo i Kwirynem wraz z papieżem[3]. Za ołtarzem stoi tron biskupi z XIII wieku[3].

W czwartej niszy po prawej stronie znajduje się marmurowy relief Ukrzyżowanie, którego autorstwo przypisywane jest Mino da Fiesole i Giovanniemu Dalmacie[3][1].

Wnętrze bazyliki
Tron biskupi z XIII w. (arte cosmatesca)
Ukrzyżowanie przypisywane Mino da Fiesole i Giovanniemu Dalmacie (koniec XV w.)


Kardynałowie prezbiterzy

Bazylika św. Balbiny jest jednym z kościołów tytularnych nadawanych kardynałom-prezbiterom (Titulus Sanctae Balbinae)[4].

Uwagi

  1. Mianowany przez antypapieża Jana XXIII

Przypisy

  1. a b c d e f g h i j Santa Balbina na Churches of Rome. [dostęp 2018-10-26]. (ang.).
  2. Chiesa rettoria santa Balbina all'Aventino w serwisie Diocesi di Roma. [dostęp 2018-10-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-11)]. (wł.).
  3. a b c d e f g h i Legendarne wzgórza Rzymu – Awentyn na Zagubieni w Rzymie. [dostęp 2018-10-21].
  4. Bazylika św. Balbiny na Awentynie [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2018-10-27] (ang.).
Kembali kehalaman sebelumnya