Bąbel Lokalny jest wynikiem eksplozji supernowych z ostatnich 2-4 milionów lat[1]. Wcześniej sądzono, że Bąbel jest pozostałością po wybuchu supernowej, która utworzyła Gemingę – pulsar w gwiazdozbiorze Bliźniąt.
Opis
Układ Słoneczny porusza się przez obszar rozrzedzonego gazu od około 5-10 milionów lat[1]. Od kilkudziesięciu tysięcy lat znajduje się wewnątrz obłoku o nieco większej gęstości 0,1 atomu/cm3 (wciąż pięciokrotnie mniejszej niż średnia gęstość ośrodka w Drodze Mlecznej), powstałego na granicy Bąbla Lokalnego i sąsiedniego bąbla Loop I.
Bąbel Lokalny prawdopodobnie nie ma kulistego kształtu, ale rozciąga się szerzej nad i pod płaszczyzną Galaktyki, przypominając kształtem klepsydrę. Styka się z okolicznymi bąblami, wytwarzanymi przez wiatry gwiazdowe większych gwiazd i supernowych.