Karzeł Pieca

Karzeł Pieca

Galaktyka Karzeł Pieca (ESO)
Odkrywca	Harlow Shapley
Data odkrycia	1938
Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór	Piec
Typ	sferoidalna, dE0
Rektascensja	02^h 39^m 59,3^s[1]
Deklinacja	–34° 26′ 57″[1]
Odległość	460 000 ± 30 000 ly (140 ± 10 kpc)
Przesunięcie ku czerwieni	0,000184[1]
Jasność obserwowana	9,3^m
Rozmiary kątowe	17,0' × 12,6'
Charakterystyka fizyczna
Wymiary	ok. 3000 ly
Alternatywne oznaczenia
FORNAX dSph, LEDA 10093, Anon 0237-34, LEDA 10074, SGC 023755-3439.8, ESO 356-4, MCG-06-07-001

Karzeł Pieca (również ESO 356-4) – karłowata galaktyka sferoidalna znajdująca się w konstelacji Pieca w odległości około 460 000 lat świetlnych od Ziemi. Galaktyka ta jest członkiem Grupy Lokalnej oraz satelitą Drogi Mlecznej. Karzeł Pieca został odkryty w 1938 roku przez Harlowa Shapleya w Boyden Observatory podczas jego pobytu w Afryce Południowej.

Karzeł Pieca zawiera 6 gromad kulistych, z których największa NGC 1049 została odkryta wcześniej niż galaktyka, do której należy. Karzeł Pieca oddala się od Drogi Mlecznej z prędkością ok. 53 km/s. Galaktyka ta nie ma wyraźnego jądra.

Karzeł Pieca zawiera głównie gwiazdy II populacji. Zespół astronomów korzystający z teleskopu VLT pod kierownictwem Else Starkenburg z Kapteyn Astronomical Institute na Uniwersytecie Groningen w Holandii odnalazł w tej galaktyce najstarsze znane gwiazdy. W kilku odkrytych gwiazdach zawartość metali jest nawet 10 tysięcy razy mniejsza niż w naszym Słońcu. Są to najniższe odnotowane kiedykolwiek wartości. Wiek nowo odkrytych gwiazd nie jest dokładnie znany. Zespół astronomów podejrzewa, że gwiazdy te składają się z materii lekko przetworzonej przez grupę pierwszych należących do gwiazd III populacji, która powstała ok. 400 milionów lat po Wielkim Wybuchu^[2].

Zobacz też

• Ruprecht 106

Przypisy

1. Karzeł Pieca w bazie SIMBAD (ang.)
2. Oto najstarsze poznane gwiazdy. TVN24, 2010-02-19. [dostęp 2014-01-13]. (pol.).

Bibliografia

• Encyklopedia Wszechświat. Praca zbiorowa. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 318. ISBN 978-83-01-14848-5.

Linki zewnętrzne

• Gromady kuliste Karła Pieca
• Krzysztof Hełminiak: Satelity Drogi Mlecznej... czyli co się stanie, gdy podejdziesz za blisko. Urania - Postępy Astronomii, 2004. [dostęp 2014-01-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-03-06)]. (pol.).
• Karzeł Pieca w bazie SIMBAD (ang.)
• Karzeł Pieca w NASA/IPAC Extragalactic Database (ang.)