Arthur Grumiaux (ur. 21 marca 1921 w Villers-Perwin, zm. 16 października 1986 w Brukseli[1]) – belgijski skrzypek.
Życiorys
W wieku 5 lat rozpoczął naukę gry na skrzypcach u swojego dziadka i po raz pierwszy wystąpił publicznie[2]. Kształcił się w konserwatorium w Charleroi u Fernanda Quineta oraz w konserwatorium w Brukseli u Alfreda Dubois[1]. Pobierał też prywatnie lekcje u Georga Enescu w Paryżu[1][2]. W 1940 roku otrzymał przyznawaną przez rząd belgijski Prix de Virtuosité[1][2], wygrał też konkurs ogłoszony przez konserwatorium w Antwerpii[2]. W czasie II wojny światowej występował jako członek kwartetu smyczkowego Quatuor Artis[2]. Po 1945 roku prowadził działalność jako solista[2]. Od 1949 roku był wykładowcą konserwatorium w Brukseli[1][2].
Wykonywał rozległy repertuar, obejmujący zarówno dzieła barokowe, jak i współczesne[2]. Specjalizował się w wykonawstwie utworów okresu klasycyzmu, głównie W.A. Mozarta[2]. Dokonał licznych nagrań płytowych dla wytwórni Philips Records[2].
W 1973 roku król Baldwin I Koburg nadał mu tytuł barona[1].
Przypisy
- ↑ a b c d e f Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 2 Conf–Gysi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1382. ISBN 0-02-865527-3.
- ↑ a b c d e f g h i j Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 3. Część biograficzna efg. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1987, s. 494. ISBN 83-224-0344-5.
.jpg)
