Ara kasztanowoczelna

Ara kasztanowoczelna
Ara severus[1]
(Linnaeus, 1758)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

papugowe

Rodzina

papugowate

Podrodzina

papugi neotropikalne

Plemię

Arini

Rodzaj

Ara

Gatunek

ara kasztanowoczelna

Synonimy
  • Ara severa (Linnaeus, 1758)[1]
  • Psittacus severus Linnaeus, 1758
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Zasięg występowania
Mapa występowania
Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons
Hasło w Wikisłowniku
Ara severus

Ara kasztanowoczelna (Ara severus) – gatunek dużego ptaka z rodziny papugowatych (Psittacidae), podrodziny papug neotropikalnych (Arinae). Zamieszkuje północną połowę Ameryki Południowej oraz wschodnią Panamę. Nie jest zagrożona wyginięciem.

Taksonomia

Po raz pierwszy gatunek opisał Karol Linneusz w 1758 na podstawie holotypu z okolic Amazonki. Nowemu gatunkowi nadał nazwę Psittacus severus[3]. Obecnie (2017) Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny umieszcza arę kasztanowoczelną w rodzaju Ara. Uznaje gatunek za monotypowy[4]. Niektórzy autorzy dzielą arę kasztanowoczelną na dwa podgatunki, ptaki z zachodnich części zasięgu umieszczając w podgatunku A. s. castaneifrons. Są one większe od ptaków ze wschodu, jednak zmiany te mają charakter ekokliny[3].

Morfologia

Długość ciała wynosi 46–51 cm, masa ciała 285–387 g (według innego źródła średnia masa ciała to 430 g)[3]. Upierzenie głównie zielone. Pióra na ciemieniu. Czoło, broda i obszar wokół nagiej skóry na policzku kasztanowe. Zgięcie skrzydła, okolice nadgarstka i pokrywy skrzydłowe mniejsze czerwone. Sterówki czerwonobrązowe z niebieską końcówką. Tęczówka żółta. Przód głowy nagi, jedynie z wąskimi czarnymi pasami z piór[5].

Zasięg występowania

Zasięg występowania ary kasztanowoczelnej rozciąga się od wschodniej Panamy i Kolumbii przez zachodnie stoki Andów na wschód po Wenezuelę i Gujanę, dalej na południe po wschodni Ekwador, wschodnie Peru, wschodnią Boliwię i przez północną Brazylię na wschód po Amapá i Pará[3]. Introdukowane zostały do południowej Florydy[6].

Ekologia i zachowanie

Środowiskiem życia ar kasztanowoczelnych są lasy, roślinność wtórna i plantacje. Odnotowywane były do 1500 m n.p.m. Przebywają w parach lub małych grupach; większe stada tworzą podczas nocnego spoczynku[6]. Żywią się nasionami, owocami i kwiatami[5].

Lęgi

Okres lęgowy w Panamie przypada na luty, w Kolumbii i Surinamie trwa od marca do maja, w południowo-centralnej Brazylii od września do grudnia lub później. Ary kasztanowoczelne gniazda najchętniej umieszczają w wysokich, martwych palmach[3]. Zniesienie liczy 2–3 jaja o wymiarach blisko 38,5 na 30,5 mm[5].

Status

IUCN uznaje arę kasztanowoczelną za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 (stan w 2017)[7]. Trend liczebności populacji uznaje się za spadkowy[2].

Przypisy

  1. ↑ a b Ara severus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. ↑ a b Ara severus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. ↑ a b c d e Collar, N., Boesman, P. & Sharpe, C.J.: Chestnut-fronted Macaw (Ara severus). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (eds.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. 2017. [dostęp 2017-03-04].
  4. ↑ Frank Gill & David Donsker: Parrots & cockatoos. IOC World Bird List (v7.1), 8 stycznia 2017. [dostęp 2017-03-04].
  5. ↑ a b c Chestnut-fronted Macaw (Ara severus). [w:] Parrot Encyclopedia [on-line]. World Parrot Trust. [dostęp 2017-03-04].
  6. ↑ a b Joseph M. Forshaw: Parrots of the World. Princeton University Press, 2010, s. 182. ISBN 978-1-4008-3620-8.
  7. ↑ Chestnut-fronted Macaw Ara severus. BirdLife International. [dostęp 2017-03-04].

Linki zewnętrzne

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!