Tablica pamiątkowa na budynku przy ul. Antoniego Odyńca 3 w Warszawie , w którym mieszkała Anna Radziwiłł
Anna Maria Radziwiłł (ur. 20 kwietnia 1939 w Sichowie Dużym , zm. 22 stycznia 2009 [1] w Warszawie ) – polska pedagog , historyk , senator I kadencji , podsekretarz stanu w Ministerstwie Edukacji Narodowej (1989–1992, 2004–2005[2] ).
Życiorys
Córka księcia Krzysztofa Mikołaja Radziwiłła i Zofii z Popielów [3] .
Absolwentka Wydziału Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego (1961), na tej uczelni uzyskała następnie stopień naukowy doktora nauk humanistycznych w 1966. Przez ponad 30 lat była nauczycielką w szkołach średnich. W latach 1970–1982 pełniła funkcję zastępcy dyrektora XLI Liceum Ogólnokształcącego im. Joachima Lelewela w Warszawie. Pod koniec lat 80. prowadziła zajęcia z historii w warszawskim XVIII Liceum Ogólnokształcącym im. Jana Zamoyskiego , była też m.in. dyrektorką XXI Liceum Ogólnokształcącego im. Hugona Kołłątaja w Warszawie . Pracowała jako nauczycielka historii również w VI Liceum Ogólnokształcącym im. Tadeusza Reytana w Warszawie [4] .
W 1980 wstąpiła do „Solidarności” , była przewodniczącą grupy ekspertów związku w negocjacjach z Ministerstwem Oświaty i Wychowania dotyczących zmian w programie nauczania historii. W stanie wojennym współpracowała z Prymasowskim Komitetem Pomocy Pozbawionym Wolności i ich Rodzinom . Brała udział w obradach Okrągłego Stołu jako reprezentantka strony solidarnościowo-opozycyjnej. W wyborach czerwcowych w 1989 została wybrana do Senatu z ramienia Komitetu Obywatelskiego [5] .
W latach 1989–1992 pełniła funkcję podsekretarza stanu w Ministerstwie Edukacji Narodowej w kolejnych rządach solidarnościowych. Później związana ze środowiskiem Unii Demokratycznej i Unii Wolności . W latach 1997–2001 za rządów koalicji AWS -UW była doradcą ministra edukacji narodowej, współpracowała z zespołem opracowującym reformę szkolnictwa w 1999. W tym samym roku pełniła funkcję przewodniczącej Rady Fundacji Batorego . W rządzie Marka Belki od września 2004 do września 2005 była podsekretarzem stanu w MENiS , a następnie do listopada 2005 podsekretarzem stanu w MEN. W marcu 2008 została powołana do Rady Edukacji Narodowej, organu doradczego przy minister Katarzynie Hall .
Autorka i współautorka (m.in. z Wojciechem Roszkowskim ) podręczników do nauki historii.
Zmarła 22 stycznia 2009. Została pochowana na cmentarzu w Wilanowie [6] .
Upamiętnienie
W listopadzie 2014 na fasadzie budynku przy ul. Antoniego Odyńca 3, w którym mieszkała Anna Radziwiłł, odsłonięto tablicę pamiątkową[7] .
Ordery i odznaczenia
Przypisy
↑ Zmarła Anna Radziwiłł, była wiceminister edukacji . wp.pl, 23 stycznia 2009. [dostęp 2016-12-25].
↑ Sala imienia Anny Radziwiłł w gmachu MEN . men.gov.pl, 17 grudnia 2010. [dostęp 2016-12-25].
↑ Anna Maria Pia ks. Radziwiłł na Nieświeżu h. Trąby . sejm-wielki.pl. [dostęp 2021-05-03].
↑ Zofia Teresa Kozłowska. In Memoriam. Anna Radziwiłł (26 VII 1939–22 I 2009) . „Kwartalnik Historyczny”. Rocznik CXVI, 3, s. 201, 2009. Warszawa: Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk. ISSN 0023-5903 . [dostęp 2021-05-03].
↑ M.P. z 1989 r. nr 21, poz. 150
↑ Kalendarz warszawski styczeń-marzec 2009 . „Kronika Warszawy”. Nr 142, s. 81, 2009.
↑ W Warszawie odsłonięto tablicę upamiętniającą Annę Radziwiłł . dzieje.pl, 14 listopada 2014. [dostęp 2016-12-25].
↑ M.P. z 2009 r. nr 30, poz. 436
↑ M.P. z 1998 r. nr 43, poz. 612
Bibliografia